Amaç: Bu çalışmada, 2 farkl ı şekilde polimerize olabilen bir alkasit materyalin kendiliğinden veya çift fazlı sertleştirildiğinde mik- rosızıntı açısından değerlendirilmesi ve di ş rengindeki restoratif ma- teryaller ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma için çekilmiş 20 adet sağlam insan azı dişine 40 adet kavite ha- zırlandı. Dişlerin mesiyal ve distal yüzeylerine mine-sement birleşimi- nin 1 mm alt ında biten S ınıf II kutu kaviteler haz ırlandı. Kaviteler, 4 farklı materyal ile restore edildi: kendili ğinden sertleşen Cention-N, çift fazlı sertleşen Cention-N, Equia Forte cam iyonomer, Estelite Pos- terior kompozit (n=10). Örnekler 5 °C ile 55 °C aras ındaki sıcaklık- larda 30 sn bekleme süresi ve 10 sn geçiş süresi ile 10.000 termal döngü ile yaşlandırıldıktan sonra 24 saat %50 gümü ş nitrat (AgNO3) solüs- yonunda bekletildi ve mikrobilgisayarl ı tomografi sistemi ile internal adaptasyon analizleri gerçekleştirildi. Veriler, tek yönlü varyans analizi kullanılarak analiz edildi (p<0,05). Bulgular: Farklı restoratif mater- yaller ile restore edilen grupların mikrosızıntı değerleri istatistiksel ola- rak anlamlı bir farklılık göstermemiştir (p=0,075). İstatistiksel olarak anlamlı olmamasına rağmen çift fazl ı sertleşen Cention-N (0,019) ve Equia Forte cam iyonomer (0,022) en dü şük mikrosızıntı seviyesini gösterirken (p>0,05), kendiliğinden sertleşen Cention-N (0,106) ve Es- telite Posterior (0,111) en yüksek düzeyde mikros ızıntı seviyesi gös- termiştir (p>0,05). Sonuç: Alkasit ve cam iyonomer materyalinin, klinikte rutin olarak kullan ılan rezin kompozit ile benzer mikros ızıntı değerlerini göstermesi bu materyallerin klinik kullan ımında mikrosı- zıntı açısından umut vadedicidir.
Objective: In this study, it was aimed to evaluate an alkacid material, which can be polymerized in two different ways, in terms of microleakage when hardened spontaneously or in two phases, and to compare it with tooth-colored restorative materials. Material and Methods: For this study, 20 extracted intact human molars were selected. Class II box cavities ending 1 mm below the enamel–cemen- tum junction were prepared on both mesial and distal sides of the ex- tracted teeth. A total of 40 cavities obtained were restored in 4 different ways (n=10): self-cured alkacid Cention-N; dual-cured alkacid Cen- tion-N; Equia Forte glass ionomer cement, Estelite posterior compos- ite. After aging with 10,000 thermal cycles at temperatures between 5 °C and 55 °C, the samples were kept in 50% AgNO3 solution for 24 h and internal adaptation analyses were performed with a micro-com- puted tomography system. The data were analyzed with one-way (ANOVA) (p<0.05). Results: Microleakage values of the groups re- stored with different restorative materials did not show a statistically significant difference (p=0.075). Although not statistically significant, Dual-phase curing Cention-N (0.019) and Equia Forte glass ionomer (0.022) showed the lowest microleakage level (p>0.05), while self-cur- ing Cention-N (0.106) and Estelite Posterior (0.111) showed the high- est level of microleakage (p>0.05). Conclusion: Alkacid and glass ionomer material showed similar microleakage values as the resin com- posite routinely used in the clinic, which is promising in terms of mi- croleakage in the clinical use of these materials.
