ViraVerita, sa.13, ss.165-191, 2021 (Hakemli Dergi)
Bu yazıda Yoluna Çıkan Tecavüzcü (Un Violador en tu Camino) performanslarını, kadına yönelik
şiddete karşı performansa dayalı bir başka pratik olan One Billion Rising etkinlikleriyle birlikte
inceliyorum. Her iki pratik de kamusal alanda bedensel arz-ı endam etme biçimleri, dijital araçlar ve
simgesel performansın kesişiminde şekillense de, hem örgütleniş biçimleriyle hem de şiddete ilişkin
sözleriyle belirgin biçimde ayrışırlar. Rita Laura Segato’nun “tezini” bedenselleştirerek dünyanın
çeşitli meydanlarına taşıyan Yoluna Çıkan Tecavüzcü, şiddeti ve acıyı gösterileştirmeden failleri teşhir
etmenin yolunu arar. Performansın hayatta kalanın bedeni için icat ettiği görünürlük ve eyleyicilik
biçimleri ile feminist hareket için yarattığı siyasal, estetik ve duygulanımsal olanakları, Türkiye’deki
katılımcılarla yaptığım görüşmelerden yola çıkarak soruşturuyorum.
In this article, I examine Un Violador en tu Camino performances along with the One Billion Rising
events, both performance-based practices against violence against women. While both practices
are shaped at the intersection of bodily appereance in public space, digital tools, and symbolic
performance, they differ in their ways of organization as well as their concominant stances on
violence. Un Violador en tu Camino explores the possibilities of exposing the perpetrators without
spectacularizing violence and pain through staging the embodied “thesis” of Rita Laura Segato on
public spaces around the world. Building on the interviews I conducted with participants in Turkey,
I investigate the forms of visibility and agency the performance invents for the survivor’s body as
well as the affective and aesthetic possibilities it creates for the feminist movement.