Akademik Veri Yönetim Sistemi
Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, sa.53, 2023 (Hakemli Dergi)
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) “Özel Hükümler” başlıklı “İkinci Kitabı”nın
“Kişilere Karşı Suçlar”a ayrılan “İkinci Kısmı”nda ve “Şerefe Karşı Suçlar”a yer verilen
“Sekizinci Bölümü”nde 125. maddede hakaret suçunun temel şekline ve daha fazla
ceza verilmesini gerektiren nitelikli hallerine yer verildiği görülmektedir. Çalışmada,
Türk hukuk sistemindeki mevcut haliyle hakaretin suç olarak düzenlenmesinin gerekli
olup olmadığı TCK’nın 125. maddesinde yer alan genel hakaret suçlarıyla sınırlı
olarak incelenmektedir. Nitekim karşılaştırmalı hukuka bakıldığında özellikle de basın
yoluyla gerçekleştirilen hakaretin ifade özgürlüğüne getirdiği sınırlamalar sebebiyle
suç olmaktan çıkarılması yönünde eğiliminin bulunduğu görülmektedir. Bu kapsamda
yalnızca tazminatı gerektiren bir haksız fiil olarak düzenlenmesi yönünde öğretide de
görüşler bulunmaktadır. Örneğin Anglosakson hukuk sisteminin geçmişten günümüze
dek eğilimi, hakaret suçundan dolayı yargılamanın sınırlandırılması ve aşamalı
bir şekilde bunun suç olmaktan çıkarılmasına yöneliktir. Bu kapsamda, çalışmada
Türk hukuk sistemi bakımından hakaret davranışı değerlendirilerek hakaretin “suç”
olmaktan çıkarılmasının gerekliliği üzerinde durulmakta ve ikame yaptırım önerisi
olarak özel hukuk cezasının uygulanması önerilmektedir.
It is seen that the basic and aggravating forms of the offence of defamation are
regulated in Article 125 of the Turkish Penal Code numbered 5237 (TCK). This article
is in the “Second Book” of TPC titled “Special Provisions” in the “Second Chapter”
devoted to “Offences Against Persons” and in the “Eighth Part”, which includes
“Offences Against Dignity”. This study examines whether it is necessary to regulate defamation as a crime in its current state in Turkish legal system and, is limited to the
general defamation offences in Article 125 of the TPC. As a matter of fact, when the
defamation is analyzed comparatively, it is seen that there is a tendency to decriminalize
defamation, especially through the press, due to the limitations on freedom of
expression. In this context, there are also opinions in the doctrine that it should be
regulated as a tort that requires only compensation. For instance, the tendency of the
Anglo-Saxon legal system from past to present is to limit the prosecution for the crime
of defamation and gradually decriminalize it. In this context, the study focuses on the
necessity of decriminalization of defamation by evaluating insulting behavior in terms
of the Turkish legal system, and recommending the application of civil punishment as
a substitute sanction proposal.