II. Uluslararası, III. Ulusal Kadın Sağlığı Hemşireliği Kongresi, Ankara, Türkiye, 21 Aralık 2023, (Özet Bildiri)
Amaç: Bu çalışma anne ve babaların doğum sonrası ebeveynlik
davranışlarını ve etkileyen faktörlerini belirlemek amacı ile yapılmıştır.
Yöntem: Araştırma Ankara’da özel bir hastanenin kadın doğum kliniğinde
Mart-Mayıs 2021 tarihleri arasında 90 anne ve 90 baba ile
yapılmıştır. Aras¸tırma verileri, Ebeveyn ve Bebek Bilgi Formu ve Dogˆum
Sonrası Ebeveynlik Davranıs¸ı Ölc¸egˆi (DSEDÖ) ile toplanmıştır. Ölçekten
alınan toplam puanın yüksek olması ebeveynin bebeğine karşı daha olumlu
ebeveynlik davranışına sahip olduğunu göstermektedir. Araştırmanın
uygulanabilmesi için etik kurul kararı, hastanenin bilim komitesinden kurum
izni ile anne ve babalardan sözlü ve yazılı onam alınmıştır.
Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin yaş ortalamasının 33.19±4.15
(min=21-max=45) olduğu, annelerin %91.1’inin, babaların ise %87.8’inin
lisans ve lisans üstü eğitime sahip olduğu tespit edilmiştir. Ebeveynlerin
%57.8’i 1-5 yıl arasında evli olduklarını, %93.3’ü gebeliğin planlı olduğunu,
%95.6’sı gebelikte sorun yaşamadığını, %90’ı gebelikte bakım aldığını,
%77.8’inin düşük ya da küretaj öyküsü bulunmadığını, %62.2’si doğan
bebeklerinin ilk çocukları olduğunu belirtmişlerdir. Bebeklerin özellikleri
incelendiğinde, %46.7 si kız bebek, %53.3’ü erkek bebektir. Annelerin
evlilik yılına göre babaların ise ilk çocuk sahibi olma durumlarına göre
DSEDÖ puan ortalamaları değerlendirildiğinde istatistiksel olarak anlamlı
bir ilişki olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Ayrıca anne ve babaların DSEDÖ
puanlarının Korelasyon analizine göre katılımcıların DSEDÖ puanları
arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit
edilmiştir (r=0.229, p<0.05).
Sonuç: Araştırmanın sonucunda evlilik yılı ve ilk çocuk sahibi olma
dışındaki faktörlerin ebeveynlik davranışları üzerinde etkili olmadığı, anne
ve babaların DSEDÖ puan ortalamaları arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir
ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle anne ve babaların davranışlarının
birbirlerini etkilediği, annenin olumlu davranışlarının babanın, babanın da
olumlu davranışlarının annenin üzerinde olumlu etkileri olduğu söylenebilir.
Buradan yola çıkarak özellikle postpartum süreçte yeterli ve destekleyici
hemşirelik bakımının çok önemli olduğu ve bu bakımın annenin ve
dolayısıyla babanın ebeveynlik davranışlarına olumlu yönde katkı
verebileceği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler: Doğum sonrası, yenidoğan, ebeveyn davranışı
Objective: This study was conducted to determine the postpartum parenting
behaviors of mothers and fathers and their affecting factors.
Method: The research was carried out with 90 mothers and 90 fathers
between March and May 2021 at the maternity clinic of a private hospital in
Ankara. Research data were collected using the Parent and Baby Information
Form and the Postnatal Parenting Behavior Scale (PPBS). In order to conduct
the research, an ethics committee decision, institutional permission from the
hospital's scientific committee, and verbal and written consent from the
parents were obtained.
Results: The average age of the participating mothers was determined to be
33.19 ± 4.15 (min=21-max=45), with 91.1% of mothers and 87.8% of fathers
having a bachelor's degree or higher. Evaluation of the Postnatal Parenting
Behavior Scale (PPBS) mean scores based on the mothers' years of marriage
and the fathers' status as first-time parents revealed a statistically significant
relationship (p<0.05). Furthermore, a statistically significant and positive
correlation was found between the PPBS scores of mothers and fathers
through correlation analysis (r=0.229, p<0.05), indicating a meaningful
relationship among participants' PPBS scores.
Conclusion: The results of the study indicate that factors other than the years
of marriage and being a first-time parent do not have a significant impact on
parenting behaviors. A meaningful and positive relationship was found
between the mean scores of mothers and fathers on the Postnatal Parenting
Behavior Scale (PPBS). Therefore, it can be concluded that the behaviors of
mothers and fathers influence each other, with positive behaviors from one
parent having positive effects on the other. Based on these findings, it can be
emphasized that adequate and supportive nursing care is particularly crucial
during the postpartum period, and such care can positively contribute to the
parenting behaviors of both mothers and, consequently, fathers.
Key wors: Postpartum, Newborn, Paternal Behavior