Akademik Veri Yönetim Sistemi
Yaratıcı Drama Dergisi, cilt.19, sa.1, ss.1-31, 2024 (Hakemli Dergi)
Bu araştırmada, 1985-2019 yılları arası Türkiye’de düzenlenen Uluslararası Eğitimde Yaratıcı Drama seminer ve kongrelerinin, farklı ülkelerden katılan eğitmen/ liderlerin atölyeleri kapsamında incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda ilgili atölyeler; atölye yapılandırmaları, uygulamaları ve süreç yönetimi, kullandıkları teknikler ve Türkiye’deki yaratıcı drama alanın gelişimine katkıları bağlamında değerlendirilmiştir. Araştırma temel nitel araştırma olarak desenlenmiştir. Çalışma kapsamında incelenecek dokümanlar amaçlı örneklem tekniği ile belirlenmiştir. Bu doğrultuda kongre/seminer kitaplarında yer alan “farklı ülkelerden katılan yaratıcı drama eğitmen/liderlerinin atölyeleri” seçilmiş, 68 eğitmen/lider tarafından gerçekleştirilmiş, 108 farklı atölye incelenmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak doküman inceleme yönteminden yararlanılmıştır. Eğitmen/lider atölye dökümleri araştırmacı tarafından uzman desteği ile oluşturulan çerçeve doğrultusunda incelenmiş, veriler betimsel analiz aracılığı ile kodlanarak nihai bulgular elde edilmiştir. Bu araştırmadan elde edilen bulgular, Uluslararası Eğitimde Yaratıcı Drama Seminer ve Kongre (UEYDS/K)’lerine farklı ülkelerden katılan atölye eğitmen/ liderlerinin ağırlıklı Almanya ve İngiltere’den katılım sağladığı, lisans mezunu, yaratıcı drama eğitmeni ve/veya tiyatro pedagogu mesleki alanında uzman kişilerden oluştuğu görülmüştür. Atölyelerinin içeriği incelendiğinde, genel olarak yaratıcı dramanın araç boyutuna ilişkin çalışmalardan oluştuğu, uygulamalarının büyük bir kısmında ısınma/hazırlık ve canlandırma aşamalarına yer verirken, Değerlendirme/ Tartışma aşamasının atölyelerin yarısında olmadığı görülmüştür. Bu anlamı ile atölye yapısı bakımından Türkiye ile benzeşirken, atölye yapılandırma sistemi bakımından farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Türkiye’de yaratıcı drama alanının bu seminer/ kongrelerle birlikte yapılanmaya, gelişmeye başladığından hareketle Türkiye’deki atölye yapısının oluşumunda kongre ve seminerlerin önemli bir rol oynadığı sonucuna ulaşılmıştır.