Türkiye'de Hukuk Eğitim Sisteminin "Eğitim Bilimleri" Bakış Açısı İle Değerlendirilmesi ve Bazı Öneriler


Aydın İ.

13. ULUSLARARASI HUKUK KURULTAYI, Ankara, Türkiye, 11 - 14 Ocak 2024

  • Yayın Türü: Bildiri / Yayınlanmadı
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Ankara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

TÜRKİYE’DE HUKUK EĞİTİM SİSTEMİNİN “EĞİTİM BİLİMLERİ”

BAKIŞ AÇISI İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE BAZI ÖNERİLER


Prof. Dr. İnayet AYDIN 1

https://orcid.org/0000-0002-7522-8961


Özet

Bu bildirinin temel amacı Türkiye’de hukuk eğitiminin “eğitim bilimleri” yöntem ve ilkeleri

çerçevesinde amaç, kapsam, yöntem ve değerlendirme boyutları ile ele alınması ve bazı öneriler

geliştirilmesidir. Diğer yandan hukuk eğitim uygulamalarının hizmet öncesi ve hizmet içi boyutlarında

“eğitimde sistem yaklaşımı” açısından işleyişinin gözden geçirilmesi de çalışmanın bir diğer amacını

oluşturmaktadır.

Bütün toplumların temeli hukuktur ve hukuk eğitiminin amacı da geleceğin hukuk profesyonellerine

adil bir toplum inşa etmek ve sürdürmek için gerekli bilgi, beceri ve tutumları kazandırmak olmalıdır.

Hukuk profesyonellerinin yetiştirilmesi, bir ülkenin yargı siteminin etkili bir şekilde işleyebilmesinin

de teminatıdır. Bu kapsamda en genel anlamda hukuk eğitimi bireylerin hukuk ilkeleri, uygulamaları

ve teorisi konusunda hizmet öncesinde ve hizmet içinde eğitilmesi olarak tanımlanabilir.

Bir eğitim sürecinin dört önemli ögesi, amaç, kapsam, yöntem ve değerlendirme boyutlarıdır. Hukuk

eğitiminde de öncelikle eğitim amaç ve hedeflerinin belirlenmesi önemlidir. Bu amaçlara uygun olarak

öğretilecek içeriğin niteliği ve sınırları belirlenir. Ardından eğitim amaçlarına ulaşabilmek için gerekli

müfredatın öğretiminde hangi yöntemlerin kullanılacağı belirlenmelidir. Son olarak yapılan eğitim ve

öğretim çalışmaları ile belirlenen amaçlara ne kadar ulaşıldığının ölçülmesi ve değerlendirilmesi

gereklidir (Aydın, 2021). Hizmet öncesi eğitim olarak adlandırılan ve mesleğe girmeden önceki

dönemi kapsayan “yetiştirme” eğitimini Hamilton ve Oparanma (2008) “bir bireyin, belirli bir iş veya

görevi yeterli bir biçimde yerine getirebilmesi için gerekli olan bilgi, beceri ve tutumların sistematik

biçimde geliştirilmesi” biçiminde tanımlamıştır. Hâkim, savcı, avukat, noter gibi meslek

profesyonellerinin yetiştirilmesi özel olarak ele alınması gereken bir konudur. Diğer yandan mesleğe

başladıktan sonra da sürekli “geliştirme” eğitimlerinin devam etmesi gereklidir. Stoner (1982)

geliştirme programlarının, çalışanları mevcut iş ve konumlarının gerekliliklerinin ötesinde, kurumda

gelecekte üstlenecekleri yeni rollerin gereklerine göre geniş bir bakış açısı ile eğitmek üzere

hazırlandıkları programlar olduğunu belirtmiştir. Bu açıdan bakıldığında yetiştirme ve geliştirme

eğitimlerinin farklı bir paradigma ve yaklaşımla ele alınması zorunludur.

Türkiye’de YÖK Atlas verilerine göre 2023 yılı itibarıyla 90 hukuk fakültesi bulunmaktadır. Bu

fakültelerin 44’ü devlet üniversitelerinde, 37’si vakıf üniversitelerinde ve 9’u KKTC’de

bulunmaktadır. Türkiye’ deki 81 baroya kayıtlı avukat sayısı ise 144 bine yaklaşmış olarak

görülmektedir. YÖK’ün verilerine göre 2013’te 7 bin 457 hukuk mezunu varken bu sayı her yıl artmış

ve 2022 yılında yaklaşık 20 bin öğrenci mezun olmuştur. Hukuk fakültelerinde okuyan öğrenci sayısı

ise 85 bine yaklaşmıştır.

Hukuk fakültelerinin sayısının artması, giderek artan öğrenci sayısı, hukuk eğitim süreçlerinde fiziksel

olanaklar, akademisyen niteliği ve mezunların istihdamı gibi sorunlar, hukuk eğitimini her geçen gün

daha fazla sorgulamaya ihtiyaç duyan bir disiplin haline getirmektedir. Diğer alanlarda olduğu gibi

hukuk eğitiminde de ülkenin insan gücü ihtiyacına dayalı bir eğitim planlaması yapılmaması, hukuk

fakültelerine girişin tek bir sınava bağlı olması ve özel yeterlikler aranmaması, hukuk eğitim ve

öğretiminde bilgi transferi ağırlıklı aktarımcı bir yaklaşımın hakim olması ancak öğrencilerin bilgiyi


1 Prof. Dr. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi. Eğitim Bilimleri Bölümü, Eğitim Yönetimi Anabilim Dalı

Öğretim Üyesi. iaydin@ankara.edu.tr, https://orcid.org/0000-0002-7522-8961


kullanma becerilerinin geliştirildiği yapılandırıcı sistemlerin zayıf kalması gibi sorunlar pek çok

araştırmada dile getirilmiştir.

Bu bildiride yurtdışındaki çeşitli örnekler de incelenerek hukuk eğitiminin hizmet öncesi ve hizmet içi

aşamalarda amaç, kapsam, yöntem ve değerlendirme boyutlarında nasıl yeniden kurgulanabileceği,

eğitim bilimlerinin kavram, yöntem ve verileri ışığında ele alınacak ve tartışılacaktır.

Anahtar Sözcükler: Hukuk Eğitimi, Hukuk Eğitiminde sistem yaklaşımı, Hukukta hizmet öncesi

yetiştirme, Hukukta hizmet içi eğitim, Hukuk profesyonellerinin sürekli gelişimi

Kaynaklar

Aydın, İ. (2021). Kamu ve Özel Sektörde Hizmet İçi Eğitim El Kitabı [Inservice Training Handbook in

Public and Private Institutions]. Ankara: Pegem Akademi.

Stoner, James A.F. (1982). Management. New Jersey: Englewood Cliff/ Prentice Hall Inc.

Hamilton, D. I. & Oparanma, A.O. (2008). Training, Development and Employee Performance in the

Oil and Gas Industry in Nigeria. European Journal of Scientific Research.19-3, pp.510-520

https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans-bolum.php?b=10094 erişim tarihi 28.10.2023.