Akademik Veri Yönetim Sistemi
Sosyal güvenlik finansmanı: seçilmiş ülke örnekleri, Mutlu Yoruldu,Özgür Saraç, Editör, Efe Akademi Yayınları, İstanbul, ss.479-510, 2023
Fransız sosyal güvenlik sisteminin bugünkü yapısının kökenleri daha eski tarihsel-kurumsal yapılara dayansa da temelde ikinci dünya savaşı sonrasında kurgulanmıştır ve hem Bismark hem de Beveridge tipi sosyal güvenlik anlayışının yansımalarını görmek mümkündür. Sisteminin bugünkü yapısı oldukça karmaşıktır. Hem primler hem de tahsisli vergilerle finanse edilen sistem bir taraftan pek çok sosyal riski kapsarken bir taraftan da özel sektöre önemli ölçüde roller vermektedir. Sistem Bismarkçı özellikleri temelinde Esping-Anderson’ın refah devleti sınıflandırmasında, muhafazakâr refah devletine yakın olsa da zaman içerisinde daha evrensel ve birlik ilkesine dayalı bir yapı gösterdiğinden bahsedilebilir. Sistem Fransa’nın sosyo-ekonomik yapısının temelinde yer almaktadır. Yüksek halk desteğine sahiptir ve toplumsal uzlaşının önemli bir eseridir. Sistemin finansmanı için kullanılan kaynağın büyüklüğü bağlamında sürdürülebilirliliğinin en önemli desteği de buradaki dayanışma olarak görünmektedir.
Küresel krizlerden etkilense de sistem gelir-gider dengesinin sürdürülebilirliğini sağlıyor görünmektedir. Özellikle Covid-19 küresel salgını sağlık sigortası üzerindeki yükü arttırmış olsa da açıklar tekrar daha kontrol edilebilir bir düzeye gerilemiş görünmektedir. Burada en önemli etken sistem için kullanılan geniş ve yaygın finansman kaynağı ve Sosyal Güvenlik Finansmanı kanunları çerçevesinde sağlanmaya çalışılan disiplindir. Yine de sistemin yarattığı borç stokundaki artış göz ardı edilmemelidir. İlk elden yapısal sorun ise diğer refah devletlerinde olduğu gibi yaşlanan nüfus ve düşen bağımlılık oranları kaynaklı olarak emeklilik sistemi olarak görülmekte, büyük tepkilere rağmen emeklilik yaşlarının ötelenmesinin de bu durumu yansıtmaktadır. Sistemin sürdürülebilirliliğinin en çok dayanışma ruhunun devamı ve halkın desteğine bağlı olduğu düşünüldüğünde, en düşük emeklilik yaşının arttırılmasının ötesinde özellikle çalışma koşullarına yönelik daha yapısal reformlarla sistemin geniş bir politika perspektifinden desteklenmesi gerektiği düşünülmektedir.
Albeit the current structure of the French social security system has its roots in older historical-institutional structures, it has mainly constructed in the aftermath of the Second World War with strong influences of both the Bismarck and Beveridge type social security approach. The current structure of the system is quite complex. The system, financed by both premiums and earmarked taxes, covers a wide range of social risks and at the same time gives significant roles to the private sector. Whereas the system is close to the conservative welfare state in Esping-Anderson's welfare state classification on the basis of its Bismarckian characteristics, it can be asserted that it has shown a more universal and unity-based structure over time. The system is at the heart of France's socio-economic structure. It has high public support and is an important result of social consensus. In the context of the size of the resources used in financing the system, it can be argued that its sustainability mostly relies upon on this solidarity.
Despite the fact that the system has affected by global crises, the system seems to ensure the sustainability of the income-expenditure balance. Whilst the Covid-19 pandemic has increased the burden on health insurance; deficits seem to have fallen back to a more governable level. The most important factor here is the large and widespread financing source used for the system and the discipline that is ensured within the framework of Social Security Financing Laws. Nevertheless, the increase in the debt stock created by the system should not be ignored. As in other welfare states, the first-hand structural problem is the pension system due to the aging population and declining dependency ratios. Given that the sustainability of the system mostly relies on the sustainability of incomes, continuance of the public support and the solidarity spirit; the system should be reinforced with a broad policy perspective, one that is beyond increasing the minimum retirement age, especially with structural reforms regarding working conditions, employment and wages.