Amaç: Akut promiyelositik lösemi (APL), hem biyolojik hem de klinik olarak farklı bir akut miye- loid lösemi (AML) varyantıdır. Her ne kadar koagülapati nedenli kanamaya bağlı mortalite riski yüksek olsa da all-trans retinoik asit (ATRA) tedavisinin bulunmasıyla anlamlı yanıtlar elde edilmiş olup tüm AML tipleri içerisinde en iyi prognoza sahiptir. Tedavi protokolünde ATRA ile idarubisin (İda) gibi antrasiklinlerin ya da arsenik trioksit (ATO)’in verilmesi hâlen tartışmalıdır. Bu nedenle kliniğimizde APL hastalarında ATRA (A)-İda ve A-ATO tedavilerini mortalite, hospitalizasyon, yan etki, etkinlik ve enfeksiyonlar açısından birbirlerine üstünlükleri araştırılmıştır. Hastalar ve Yöntem: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalında 2015-2020 yılları arasında APL tanısı konulan ve en az altı ay takip edilen hastalar retrospektif olarak değerlendiril- di. Hastaların dokuzu (%56.25) A-ATO, yedisi (%43.75) A-İda tedavisi aldı. Bu iki grup demografik veriler, enfeksiyon durumu, yatış sayısı ile günü, yan etkiler ve mortalite açısından değerlendirildi. Bulgular: A-ATO grubunda hastaların hepsinde, A-İda alanların %86’sında tam yanıt elde edildi. Genel sağkalım, A-ATO grubunda 33.2 ± 3.5 (%95 CI 26.3-40.1) ay iken A-İda grubunda 39.2 ± 9.1 (%95 CI 21.4-57.14) aydır (p= 0.35). Yan etkilerde, A-İda kolunda beş (%71.42) hastada alopesi gözlenirken A-ATO kolunda hiçbir hastada gözlenmedi. A-ATO alanlarda dört (%44.4) hastada, A-İda alanlarda bir (%14) hastada karaciğer fonksiyon testi yüksekliği gözlendi (p= 0.3). Enfeksiyonlardan kateter ve idrar yolu enfeksiyonu A-İda’da beş hastada gözlenirken A-ATO’da bir hastada gözlendi (p değerleri 0.035). Pnömoni A-İda’da altı hastada gözlenirken A-ATO’da iki hastada gözlendi (p= 0.04). Viral enfeksiyonlarda A-ATO alanlarda hiç gözlenmezken A-İda alan üç hastada gözlendi (p= 0.029). Hastanede yatış günü A-ATO alanlarda 42 (32-150) gün iken A-İda alanlarda da 70 (36-120) gündü (p= 0.2). Sonuç: A-ATO ve A-İda tedavilerinde istatistiksel anlamda yanıt, hospitalizasyon ve mortalite açısından anlamlı farklılık gözlenmemiştir. Ancak A-ATO tedavisi alanlarda yan etkiler ve enfek- siyonların anlamlı derecede daha az olduğu ve bu nedenle A-ATO’nun daha güvenilir bir profil çizdiği gözlenmiştir.
Objective: Acute promyelocytic leukemia (APL) is a different acute myeloid leukemia variant, both biologically and clinically. Although there is a high risk of mortality due to coagulopathy bleeding, meaningful responses have been obtained with all-trans retinoic acid (ATRA). The administration of anthracyclines such as idarubicin (Ida) or arsenic trioxide (ATO) with ATRA in the treatment protocol is still controversial. For this reason, the superiority of ATRA (A)-Ida and A-ATO treatments to each other in terms of mortality, hospitalization, side effects, efficacy and infections in APL patients was investigated. Patients and Methods: Patients diagnosed with APL in Erciyes University Faculty of Medicine, Department of Hematology between 2015-2020 and followed up for at least six months were evaluated retrospectively. Nine (56.25%) of the patients received A-ATO and seven (43.75%) A-Ida treatment. Results: Complete response was obtained in all patients in the A-ATO group and in 86% of those in the A-Ida group. In adverse effects, alopecia was observed in five (71.42%) patients in the A-Ida arm, while it was not observed in any patient in the A-ATO arm. Elevated liver function tests were observed in four (44.4%) patients who received A-ATO and 1 (14%) patients who received A-Ida (p= 0.3). Catheter and urinary tract infections were observed in five patients in A-Ida, and in one patient in A-ATO (p values 0.035). While pneumonia was observed in six patients in A-Ida, it was observed in two patients in A-ATO (p= 0.04). The day of hospitalization was 42 (32-150) days in A-ATO patients and 70 (36-120) days in A-Ida patients (p= 0.2). Conclusion: In A-ATO and A-Ida treatments, there was no statistically significant difference in response, hospitalization and mortality. However, it was observed that side effects and infections were significantly less in those receiving A-ATO treatment, and therefore A-ATO had a more reliable profile.
