Amaç: Periodontal hastalıklarda, kemik kaybının teşhisi ve iyileşme sonrası oluşan kemik de-ğişikliklerinin değerlendirilmesi için birçok görüntüleme sisteminden yararlanılmaktadır. Periapikalgrafiler, "bite-wing", panoramik radyografilerin kullanımı periodontal defekt teşhisinde bazıkolaylıklar sağlamaktadır. Ancak bukkal ve lingual kemik kayıpları, diş dokusunun görüntü üzerinesüperpozisyonu nedeni ile net olarak görüntülenememektedir. Araştırmamızda, mandibuler molarve premolar dişlerin bukkal ya da lingual yüzeylerinde oluşturulan periodontal kemik defektlerinin,direkt dijital radyografi, fosfor plak, konvansiyonel radyografi ve dijital subtraksiyon yöntemiile saptanabilirliği değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntemler: Deneysel olarak kuru mandibulalarüzerinde molar ve premolar dişlerde önce 2 mm, daha sonra 4 mm olarak oluşturulan kemik defektleri,farklı görüntüleme sistemleri yardımı ile görüntülenmiş ve değerlendirme 10 ayrı gözlemcitarafından yapılmıştır. İstatistiksel analiz ki-kare testi ile yapılmıştır. Bulgular: Fosfor plak kemikdefektlerin varlığının belirlenmesinde başarılı bulunmuştur ancak istatistiksel olarak anlamlı de-ğildir (p>0,05). Kemik defektlerinin bukkal ya da lingual lokalizasyonlarının belirlenmesinde konvansiyonel yöntem daha başarılı bulunmuş, yine bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Dijital subtraksiyon yöntemi defektlerin varlığının belirlenmesinde daha efektif bir yöntem olarak bulunurken, defektin lokalizasyonunun saptanmasında herhangi bir farklılık bulunmamıştır.
Objective: Different kinds of imaging systems are used for assessment of bone changesafter healing process in periodontal diseases. Usage of different techniques (periapical radiographs,bite-wings, panoramic radiographs) is convenient in diagnosis of periodontal bone defects.However determination of buccal and lingual bone defects cannot be easily performed due to superpositionof dental tissues. The aim of this study is to compare the detectability of direct digitalimaging, phosphor plate, conventional radiography and digital subtraction method for buccal andlingual defects in molar and premolar teeth. Material and Methods: In our research, we initiallycreated artificial bone defects of 2 mm and 4 mm on dry mandibles, then images of these defectswere taken with four different imaging techniques. Ten different observers performed evaluationsof these images. Chi-square statistics were used to evaluate differences between modalities.Results: As a result of our research we found that when defining the presence of periodontalbone defects, direct digital imaging and phosphor plate imaging is more effective than other imagingsystems, but there is no statistical difference (p>0.05). Defining the buccal and lingual positionsof bone defects, conventional imaging is more effective however there is no statisticaldifference (p>0.05). Conclusion: Digital subtraction system is an effective technique in determining the existence/absence of periodontal defects, however the efficiency of it in determining the defect localization is low.
