Bu çalışmada Roma İmparatorluk Çağı’nda yaşamış olan Plutarkhos’un Spartalı Kadınların Söylemleri (Lacaenarum Apophthegmata) adlı eserine odaklanılmış, yazarın anlatıları ve aktarımları çerçevesinde Spartalı kadınların genel bir değerlendirmesi yapılmıştır. Çalışma iki ana kola ayrılmaktadır: İlk olarak “apophthegma” sözcüğü etimolojik olarak incelenip bu sözcüğün gelişimiyle ilgili değerlendirmelere ve tartışmalara yer verilmiş ayrıca zamanla gnomik bir işlev kazanan sözcüğün Sparta toplumuyla özdeşleştirilmesinden bahsedilmiştir. İkinci olarak ise Plutarkhos’un Spartalı Kadınların Söylemleri adlı eserinde geçen Spartalı kadınlara ait söylemler ile anekdotlar değerlendirilmiştir. Plutarkhos bu eserinde ahlaki erdemlerle donatılmış ve vatansever olan Sparta kadınlarını ele almış ayrıca Spartalı anneleri, kendi oğullarına savaşa teşvik eden sözler söylerken tasvir etmiştir. Burada çizilen Sparta kadını imajında kadınlara ilişkin olarak “iffetlilik”, “ölçülülük”, “evi iyi idare etme” gibi erdemler belirtilmiştir ancak eserde baskın olarak Spartalı kadınların öncelikli amacının çocuk doğurmak ve onları vatana layık bir şekilde yetiştirmek olduğu dikkat çekmektedir. Spartalı kadınların, çocuklarının “cesaret” ve “vatanseverlik” gibi Sparta toplumunun başat erdemleri yolunda eğitilmelerinde büyük sorumluluk taşıdıkları anlaşılmaktadır. Sparta kadınının payına düşen bu rol, elbette Sparta toplumunun savaşçı niteliğiyle ilintilidir ve bu rolün Spartalı kadınları önemli bir sosyal statüye taşıdığına şüphe yoktur. Plutarkhos, Spartalı kadınlara ait gnomik söylemleri eserinin ana konusu yaparak bir yandan Sparta’nın ideolojik exempla olarak kullanılması geleneğini sürdürmüş bir yandan da Spartalı kadınlara atfedilen annelik idealinin Roma dünyasında imrenilen bir olgu olması münasebetiyle ahlaki bir misyonla Roma toplumuna hitap etmiştir.