Bu derleme, yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) zor havayolu yönetiminin zorluklarını ele almaktadır. Amerikan Anestezi Uzmanları Derneği kılavuzlarına göre zor havayolu yönetimini beş sınıfa ayırıyoruz. Derleme, zor havayolu olgularının YBÜ’lerde operasyon odalarına kıyasla daha yüksek oluşunu vurgulamakta; bu durumun nedenleri arasında yoğun bakım hastalarının kritik durumu, sıvı terapisi komplikasyonları ve birçok entübasyonun acil niteliği bulunmaktadır. Geleneksel anatomik indekslerin zor havayollarını tahmin etmedeki etkinliğini tartışıp, bunların sınırlı tahmin değerlerine dikkat çekmeyi amaçlıyoruz. Ayrıca, YBÜ için üç potansiyel senaryoya uyum sağlayan bir zor havayolu algoritması öneriyoruz; öngörülen, beklenmeyen ve kritik “Entübe Edememe-Havalandıramama” durumları. Bu algoritma, zor havayolu senaryolarında karar almayı kolaylaştırmak için tasarlanmış bilişsel bir araç olan Vortex Yaklaşımı ile tamamlanmaktadır. YBÜ havayolu yönetiminde uzmanlaşmış eğitim, ekipman hazırlığı ve işbirlikçi ekip yaklaşımı ihtiyacını vurgulayan Ulusal Denetim Projesi 4’ten uyarlanan en iyi uygulama önerileriyle sonuca varıyoruz.
This review delves into the complexities of difficult airway management in intensive care units (ICUs). We categorise difficult airway management into five classes according to the American Society of Anesthesiologists guidelines. The review highlights the higher incidence of difficult airway cases in ICUs compared to operating rooms, attributed to various factors such as the critical status of ICU patients, fluid therapy complications, and the emergency nature of many intubations. We discuss the effectiveness of traditional anatomical indices in predicting difficult airways, noting their limited predictive value. We also propose a difficult airway algorithm for ICU settings, which adapts to three potential scenarios: anticipated, unanticipated, and critical “Can’t Intubate Can’t Ventilate” situations. This algorithm is complemented by the Vortex Approach, a cognitive tool designed to streamline decision-making in difficult airway scenarios. We conclude with best practice recommendations adapted from the National Audit Project 4, emphasising the need for specialised training, equipment readiness, and a collaborative team approach in ICU airway management.
