Amaç: Renal arter stenozu (RAS), azalmış renal perfüzyon nedeniyle çeşitli hastalık süreçlerine yol açarak önemli zorluklar teşkil etmektedir. Aterosklerotik RAS’li hastalarda renal arter stentlemenin güvenliğini ve etkinliğini değerlendirerek, erken dönem renal fonksiyon değişikliklerine odaklanmayı ve tedavi yanıtını etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu tek merkezli, retrospektif, gözlemsel çalışma, 10 yıllık bir dönemde aterosklerotik RAS için renal arter stentleme yapılan hastaları içermektedir. Klinik ve prosedürel veriler analiz edilmiş ve 1 aylık takipte renal fonksiyon sonuçları değerlendirilmiştir. Hasta özellikleri, prosedürel faktörler ve tedavi sonuçları arasındaki korelasyonları belirlemek için istatistiksel analiz yapılmıştır. Bulgular: Kırk dokuz hasta dahil edilmiş olup, ortalama yaş 67,08±8,73 yıl olarak belirlenmiştir. Tüm hastalarda başarılı stentleme gerçekleştirilmiş ve majör advers klinik olay bildirilmemiştir. Bir aylık takipte, hastaların %67,3’ünde stabil renal fonksiyon gözlenirken, %12,2’sinde iyileşme ve %20,4’ünde kötüleşme görülmüştür. Yaş ile tedavi yanıtı arasında anlamlı bir korelasyon bulunmuştur (p=0,045). Ancak, diğer hasta özellikleri veya prosedürel faktörler ile renal fonksiyon değişiklikleri arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. Sonuç: Aterosklerotik RAS’li hastalarda renal arter stentleme, minimal komplikasyonlarla başarılı prosedürel sonuçlar sağlamıştır. Yaş, tedavi yanıtının önemli bir belirleyicisi olarak tanımlanırken, diğer hasta veya prosedürel faktörler ile renal fonksiyon değişiklikleri arasında anlamlı bir korelasyon bulunamamıştır. Bulgularımız, bu popülasyonda hasta seçim kriterlerini iyileştirmek için daha fazla araştırma yapılması gerektiğini vurgulamaktadır.
Objectives: Renal artery stenosis (RAS) poses significant challenges due to decreased renal perfusion, leading to various disease processes. We aimed to evaluate the safety and effectiveness of renal artery stenting in patients with atherosclerotic RAS, focusing on early renal function changes and identifying factors influencing treatment response. Materials and Methods: This single-center, retrospective, observational study included patients undergoing renal artery stenting for atherosclerotic RAS over a 10-year period. Clinical and procedural data were analyzed, and renal function outcomes were assessed at the 1-month follow-up. Statistical analysis was performed to identify correlations between patient characteristics, procedural factors, and treatment outcomes. Results: Forty-nine patients were included, with a mean age of 67.08±8.73 years. Successful stenting was achieved in all patients, with no major adverse clinical events reported. At the 1-month follow-up, 67.3% of patients had stable renal function, while 12.2% showed improvement and 20.4% experienced worsening. A significant correlation was found between age and treatment response (p=0.045). However, no significant associations were observed between changes in renal function and other patient characteristics or procedural factors. Conclusion: Renal artery stenting in patients with atherosclerotic RAS resulted in successful procedural outcomes with minimal complications. While age was identified as a significant predictor of treatment response, no other patient or procedural factors showed significant correlations with changes in renal function. Our findings emphasize the need for further research to refine patient selection criteria in this population.