Akademik Veri Yönetim Sistemi
TARGET 4. ULUSLARARASI TARIM VE GIDA ETİĞİ KONGRESİ , Ankara, Türkiye, 16 - 17 Kasım 2023, cilt.1, ss.184-192
Tarım ve gıda
etiği son yıllarda çok fazla gündeme gelmektedir. Ancak bu genelde tarımsal
üretim, işleme, pazarlama, pazar ilişkileri, gıda üretimi konularında
gündemdedir. Tarımsal üretimin temel aktörü çiftçiler ve bunlar içinde
dezavantajlılar olarak bilinen kadınlar, çocuklar, az topraklılar gündeme
gelemiyor. Oysa çiftçi ve çiftçilik olmadan tarım ve gıdanın üretimi de
olmayacaktır. Aslında bu konuda yapılmış bir çalışmada maalesef henüz yoktur.
Kamunun, STK’ların, tüketicilerin çiftçilere yönelik davranış ve tutumlarında
etik boyutunu konu alan çalışma yoktur. Çiftçilerin de etik anlayışları ve
tutumları hakkında çalışma yoktur. Eğer tarım etiğinin kapsamı ve boyutu ulusal
ve küresel düzeydeki makro politikalardan bir çiftçinin temel tutumuna kadar indirgenebilecek
bir içerikte ise, o zaman “aile çiftçiliğine yönelik politikaların da ne kadar
etik” olduğunu sorgulamak gerekir. Dünyadaki tarımsal üretimin %70’sinden
fazlasını gerçekleştiren buna karşılık dünya gelirinin %5’inden çok daha az bir
kısmını alan çiftçiler için, “ne adil bir bölüşüm ne de etik bir politikadan”
söz etmek mümkün değildir. Aynı durum Türkiye için de geçerlidir. Bu bildiride
aile çiftçiliğinin önemine değinildikten sonra davranış ve politikaların
sürdürülebilir aile çiftçiliği için ne kadar etik olduğu olgusu tartışmaya
açılacaktır.
ARE
FAMILY FARMING BEHAVIORS AND POLICIES ETHICAL IN THE WORLD AND IN TURKEY?
Abstract
Agriculture and food ethics have been on the agenda in recent years too
much. However, this is generally on the agenda in agricultural production,
processing, marketing, market relations and food production. Farmers, who are
the main actors in agricultural production, and women, children and those with
little land, known as disadvantaged people, are not on the agenda. However,
without farmers and farming, there will be no agriculture and food production.
In fact, unfortunately, there is no study about this subject yet. There are no
studies on the ethical dimension of the behaviors and attitudes of the public,
NGOs and consumers towards farmers. There are also no studies on the ethical
understanding and attitudes of farmers. If the scope and dimension of
agricultural ethics can be reduced from macro policies at national and global
level to the basic attitude of a farmer, then it is necessary to question how
"ethical" the policies towards family farming are. It is not possible
to speak of "neither a fair distribution nor an ethical policy" for
farmers who realize more than 70% of the world's agricultural production but
receive much less than 5% of the world's income. The same is true for Turkey.
In this paper, the importance of family farming will be discussed and the
extent to which behaviors and policies are ethical for sustainable family
farming will be discussed.