Akademik Veri Yönetim Sistemi
TÜRK DİŞ HEKİMLERİ BİRLİĞİ (TDB) 28.ULUSLARARASI DİŞ HEKİMLİĞİ KONGRESİ, Diyarbakır, Türkiye, 18 - 21 Eylül 2025, ss.1, (Özet Bildiri)
Kök Kanal İrrigasyon Solüsyonlarının Biodentine Yüzey Pürüzlülüğüne ve Mikrosertliğine Etkisi
Gül Nisa Yeşilöz, Ceren Çimen, Nurhan Özalp
Amaç: Kök kanal perforasyonları, endodontik tedavilerde karşılaşılabilen komplikasyonlar arasında yer almakta ve perforasyonun tamirinde kalsiyum silikat içerikli biyomateryaller sıklıkla kullanılmaktadır. Endodontik tedavi prosedüründe kullanılan irrigasyon solüsyonları, perforasyon tamir materyalleri ile sürekli ilişki halindedir ve bu durum kullanılan biyomateryalin yüzey özelliklerini değiştirebilmektedir. Etidronik asit (HEBP), sodyum hipoklorit (NaOCl) ile birlikte kullanılarak tedavi süresini kısaltması ve smear tabakasını etkili şekilde uzaklaştırması nedeniyle EDTA’ya alternatif olarak önerilmektedir. Ancak bu solüsyonların biyomateryallerin fiziksel özelliklerini nasıl etkilediği tam olarak açıklığa kavuşmamıştır. Bu çalışmanın amacı, farklı kök kanal irrigasyon solüsyonlarının perforasyon tamirinde sıklıkla kullanılan Biodentine'nin yüzey pürüzlülüğüne ve mikrosertliğine olan etkisini değerlendirmektir.
Yöntem: 5 mm çapında ve 2 mm yüksekliğinde silindirik kalıplarda, üretici talimatlarına uygun şekilde Biodentine (Septodont, Saint-Maur-des-Fosses, Fransa) örnekleri (N=80) hazırlanmıştır. Örneklerin yüzeyi 600–1200 grit silikon karbür zımpara ile hazırlanmış, distile suyla yıkanıp 5 saniye hava ile kurutulmuştur. Daha sonra rastgele dört gruba (n=20) ayrılarak; distile su (kontrol), %5 NaOCl, %18 HEBP ve NaOCl+HEBP solüsyonlarına 5 dakika maruz bırakılmıştır. Ardından tüm örnekler, solüsyon kalıntılarını temizlemek için 5 dakika distile suda bekletilmiş ve 37°C’de, %100 nemli ortamda 24 saat bekletilmiştir. Yüzey pürüzlülüğü , profilometre cihazı ile, mikrosertlik ise Vickers Mikrosertlik cihazı ile ölçülmüş; veriler mikrosertlik için tek yönlü varyans analizi, yüzey pürüzlülüğü için Kruskal-Wallis H ve Dunn-Bonferroni post-hoc testleri ile değerlendirilmiştir. (p<0.05)
Bulgular: NaOCL + HEBP grubunun mikrosertlik değerleri diğer tüm gruplardan istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük bulunmuştur (p<0.001). HEBP, NaOCl’ye göre anlamlı bir fark yaratmazken, kontrol grubuna göre mikrosertlikte anlamlı bir azalma göstermiştir (p<0.05). Yüzey pürüzlülüğünde ise NaOCl grubu, diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek pürüzlülük oluşturmuştur (p<0.001); diğer grupların pürüzlülük değerleri kontrol grubuyla benzer bulunmuştur.
Sonuç: Çalışmada kullanılan irrigasyon solüsyonları, Biodentine’in yüzey özelliklerini anlamlı şekilde etkilemiştir. Bu nedenle irrigasyon solüsyonu seçimi, kullanılan biyomateryalin fiziksel özellikleri dikkate alınarak yapılmalıdır. Aksi takdirde, yüzey özelliklerindeki bu değişiklikler restoratif başarının olumsuz etkilenmesine yol açabilir.
Anahtar Kelime(ler)
: Biodentine , İrrigasyon Solüsyonları , Kök Kanal Perforasyonları , Mikrosertlik , Yüzey Pürüzlülüğü
The Effect of Root Canal Irrigation Solutions on Surface Roughness and Microhardness of Biodentine
Gül Nisa Yeşilöz, Ceren Çimen, Nurhan Özalp
Aim: Root canal perforations are common complications in endodontics, and calcium silicate-based biomaterials like Biodentine are frequently used for repair. Irrigation solutions used during treatment come into direct contact with these materials, potentially altering their surface properties. Etidronic acid (HEBP), when combined with sodium hypochlorite (NaOCl), has been suggested as an alternative to EDTA, offering advantages such as smear layer removal and reduced treatment time. However, its effects on the physical properties of repair biomaterials remain unclear. This study aimed to assess how different root canal irrigation solutions affect the surface roughness and microhardness of Biodentine.
Materials and Methods: Biodentine specimens (n=80) were prepared in 5 mm diameter and 2 mm height molds following the manufacturer’s instructions. Surfaces were finished with 600–1200 grit silicon carbide sandpaper, rinsed with distilled water, and air dried. Samples were randomly assigned into four groups (n=20): distilled water (control), 5% NaOCl, 18% HEBP, and NaOCl + HEBP. Each group was exposed to the solutions for five minutes and then rinsed in distilled water for residue removal. Samples were incubated at 37°C in 100% humidity for 24 hours. Surface roughness was measured with a profilometer and microhardness with a Vickers microhardness tester. Data were analyzed using one way ANOVA for microhardness and Kruskal-Wallis H and Dunn-Bonferroni tests for surface roughness (p<0.05).
Results: NaOCl + HEBP significantly reduced microhardness compared to all other groups (p<0.001). HEBP alone did not differ from NaOCl but showed lower values than the control (p<0.05). NaOCl alone significantly increased surface roughness (p<0.001), while other groups showed no significant difference from the control.
Conclusion: The tested irrigation solutions significantly affected Biodentine’s surface properties. Therefore, irrigation solution selection should consider possible impacts on biomaterial properties to avoid compromising treatment success.
Keyword(s):Biodentine , Irrigation Solutions , Microhardness , Root Canal Perforations , Surface Roughness