Bu çalışmada evli çiftlerin evlilik ilişkilerinde deneyimledikleri belirsizlikleri ölçmek amacıyla geliştirilmiş olan Evlilikte İlişkisel Belirsizlik Ölçeği’nin (EİBÖ) (Knobloch, 2008) psikometrik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya yaşları 22-68 arasında (Ort. = 36.70, SS = 6.39) değişen ve en az 1 yıldır evli olan 353 birey katılmıştır. Ölçeğin alt boyutlarının Cronbach alfa iç tutarlık katsayıları .91 ile .95 arasında değişmektedir. Ek olarak, ölçeğin yakınsak ve ıraksak geçerliğini sınamak amacıyla Belirsizliğe Tahammülsüzlük Ölçeği (Carleton ve ark., 2007) ve Evlilik Yaşam Ölçeği (Tezer, 1996) kullanılmış ve incelenen ilişkilerin anlamlı ve beklendik yönde olduğu görülmüştür. Uyarlama çalışmasında ölçeğin faktör yapısının özgün formdan bazı açılardan farklılaştığı gözlenmiştir. Bu bulgunun da kültürel bağlam ve toplulukçuluk eğilimleriyle ilişkili olabileceği tartışılmıştır. Mevcut çalışmanın test-tekrar test güvenirliği incelenirken örneklem büyüklüğünün oldukça düşük olması ve cinsiyet dağılımının dengeli olmaması gibi bazı sınırlılıkları da vardır. Sonuç olarak bulgular, Evlilikte İlişkisel Belirsizlik Ölçeği Türkçe formunun ülkemizde evliliklerle ilgili yürütülen çalışmalarda kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğunu ortaya koymuştur.
The purpose of this study was to examine the psychometric properties of the Marital Relational Uncertainty Scale (MRIS) (Knobloch, 2008), which was developed to measure the uncertainty couples experience in their marital relationships. The study included 353 individuals aged 22- 68 years (M = 36.70, SD = 6.39) who had been married for at least 1 year. Cronbach's alpha internal consistency coefficients for the subscales of the scale ranged from .91 to .95. In addition, the Intolerance of Uncertainty Scale (Carleton et al., 2007) and the Marital Life Scale (Tezer, 1996) were used to test the convergent and divergent validity of the scale, and the relationships were found to be significant and in the expected direction. In the adaptation study, it was found that the factor structure of the scale differed in some aspects from the original form. It was discussed that this finding may be related to cultural context and collectivist tendencies. The current study also has some limitations such as the small sample size and unbalanced gender distribution when examining the test-retest reliability. In conclusion, the results showed that the Turkish version of the Marital Relational Uncertainty Scale is a valid and reliable measurement tool that can be used in studies on marriages in Turkey.
