Bu çalışmanın amacı serbest zamanda fiziksel aktivite etkinliği olarak pilatese katılımın kadınların öznel iyi oluşu üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışmada ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırma üniversite öğrenimine devam eden 15’i deney grubunda (Ortyaş=21.73±1.03), 15’i kontrol grubunda (Ortyaş= 21.00±1.60) olmak üzere toplam 30 kadın üniversite öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Deney ve kontrol grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Serbest zamanda fiziksel aktivite katılımı olarak, 12 haftalık pilates programının kadınlarda öznel iyi oluş üzerine yarattığı etki Yaşam Doyumu Ölçeği ve Pozitif-Negatif Duygu Durum Ölçeği yardımıyla incelenmiştir. Deney grubuna haftada 2 kez, 60 dakika süren 12 haftalık pilates programı uygulanmıştır. Elde edilen verilerin çarpıklık, basıklık ve Levene değerleri incelenerek verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Verilerin analizinde Cronbach’s Alpha (α) güvenirlik katsayısı, betimsel istatistiksel teknikler ve tekrarlı ölçümler için varyans analizinden yararlanılmıştır. Deney grubunda yer alan kadın öğrencilerin öznel iyi oluş ön test ve son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu tespit edilmiştir (F(1,28)=0.38, p<.001). Kontrol grubunda yer alan öğrencilerin ise, öznel iyi oluş son test puanlarında bir azalma olduğu anlaşılmaktadır. Araştırmaya katılan kadın üniversite öğrencilerinin serbest zamanda pilates katılımları sonrasında öznel iyi oluş düzeylerinin arttığı görülmektedir. Çalışma sonuçlarının kadınların güçlendirilmesi için fiziksel aktivite katılımlarının artırılmasına yönelik politikaların oluşturulmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
This study aimed to examine the effect of pilates as a leisure time physical activity on women’s subjective well-being levels. In the study, quasi-experimental method with pre-test post-test control group was used. A total of 30 female university students, 15 in the experimental group (Mage=21.73±1.03) and 15 in the control group (Mage= 21.00±1.60), who were recruited by criterion sampling (a method of purposeful sampling). The experimental group participated in a 12-week pilates program consisting of 60-minute sessions held twice a week. As part of physical activity participation in leisure, the effect of a 12-week pilates program on the women’s subjective well-being was evaluated using the Satisfaction with Life Scale and the Positive and Negative Affect Schedule. Skewness, kurtosis and Levene values indicated that the data showed a normal distribution. The data were analyzed using Cronbach’s alpha reliability coefficient, descriptive statistical techniques, and repeated measures variance analysis. The participants in the experimental group showed statistically significant differences in scores for subjective well-being between the pre-test and post-test (F(1, 28)=0.38, p<.001). Therefore, it was determined that participating pilates in leisure time physical activity increased the subjective well-being levels of the female university students in the study. There is a decrease in the subjective well-being posttest scores of the students in the control group. It is believed that the findings of the study will contribute to the development of policies aimed at increasing the participation of women in physical activity for empowerment.
