Amaç: Mandibula kırıkları, yüz yaralanmalarının büyük birbölümünü oluşturur. Yayımlanan kapsamlı serilere göre, mandibularkırıkların% 17.5-52'si kondil kırıklarıdır. Plak ve vida sistemleriningeliştirilmesi ile açık redüksiyon ve internal rijit fiksasyon genişkabul gören bir yöntem haline gelmiştir. Bu amaçla, titanyumminiplak ve vida sistemleri veya rezorbe olabilen plak ve vidasistemleri kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, ortotropik olarakelde edilen mandibula modelinde, titanyum plak ve vida sistemleriile rezorbe olabilen plak ve vida sistemlerinin, kondil kırıklarındakullanımını, sonlu eleman analizi (FEA) yöntemi ile karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Sonlu elemanlar analizi ile kemik, plak vekallusda oluşan stres değerleri ve Von Mises kuvvetleri ile plak vefragmanlardaki yer değiştirme miktarı incelenmiştir. Bulgular: Mandibular kondil kırıklarında, rezorbe olabilen plakalarınoluşan kuvvetlere karşı yeterli stabilite oluşturmadığı gözlenmiştir. Sonuç: Mandibula kondil kırıklarının açık tedavisinde titanyum plak ve vida sistemlerinin, rezorbe olabilen plak ve vida sistemlerindenmekanik olarak üstün olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte, bugörüşü tam olarak desteklemek için, farklı tasarımlarla üretilmiş yenirezorbe olabilen plakların kullanıldığı çalışmalar gerekmektedir.
Background: Mandibular fractures comprise a large portion offacial injuries. According to comprehensive series published,17.5 - 52% of mandibular fractures are condyle fractures. Withthe development of plate and screw systems, open reductionand internal rigid fixation have also become methods that areaccepted. Titanium miniplate and screw systems or resorbableplate and screw systems are used for this purpose. Thepurpose of this study is to compare the superiorities of titaniumplate and screw systems to the superiorities of resorbable plateand screw systems on an orthotropic mandibular model usingthe finite element analysis (FEA) method. Methods: With finite element analysis, stress values in bone,plate and callus and the amount of displacement in plates andfragments with Von Mises forces were examined. Results: It was observed that solitary resorbable plates do notgenerate adequate stability. Conclusion: It was observed that titanium plate and screwsystems were mechanically superior to resorbable plate and screw systems in the open treatment of mandibular condylefractures. However, to fully support this opinion, studies withdifferent designs using new resorbable plates are required.
