BAŞ VE BOYUN ADENOID KISTIK KARSINOM TANISI OLAN HASTALARDA NÜKSSÜZ SAĞKALIMI ETKILEYEN FAKTÖRLER

Bölek H., Kayaalp M., Duru Birgi S., Yüksel S., Gökcan M. K., Yaşar H. A.

8. İmmünoterapi ve Onkoloji Kongresi, Gazimagusa, Kıbrıs (Kktc), 30 Ekim - 03 Kasım 2024, ss.39, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Gazimagusa
  • Basıldığı Ülke: Kıbrıs (Kktc)
  • Sayfa Sayıları: ss.39
  • Ankara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Baş ve boyun adenoid kistik karsinomu (HNACC), na-

dir, sık tekrarlayan, kötü prognozlu bir kanser türüdür. Hastalığın


nadirliği ve nükslerin geç olması; prognostik belirteçlerin araş-

tırılmasını zorlaştırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, HNACC’li


hastalarda nükssüz sağkalım (RFS) için prognostik faktörleri

belirlemektir.

Gereç-Yöntem: Ocak 2006 ile Ocak 2024 tarihleri arasında

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde HNACC tanısı konan ve

takip edilen hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Sadece


cerrahi uygulanan lokalize hastalığa sahip olan hastalar çalış-

maya dahil edildi. Sağkalım analizi için Kaplan-Meier yöntemi


kullanıldı ve çok değişkenli analiz için Cox-regresyon analizi

uygulandı.

Bulgular: Çalışmaya median yaşı 50,3 yıl (IQR = 16,8) olan

54 hasta dahil edildi. Hastaların %53,7’si kadındı. Semptomların

başlangıcı ile tanı arasındaki median süre 6,5 ay (IQR = 20,8)

idi. Cerrahilerin sadece %18,5’inde negatif marjin elde edilirken,

%64,9’unda R1 ve %16,9’unda R2 rezeksiyon yapıldı. Patolojik

T evrelerinin dağılımı şu şekildeydi: %22,2 pT1, %38,9 pT2,

%22,2 pT3 ve %16,7 pT4. Hastaların %13’ünde patolojik lenf


nodu pozitifliği gözlendi. Hastaların %38,5’inde solid kompo-

nent mevcutken, %70,4’ünde perinöral invazyon mevcuttu.


Median takip süresi 43,7 aydı. Hastaların yarısında nüks görül-

dü. Median RFS 48,55 ay (95% CI 42,8–54,2) idi. RFS, pT1-T2


hastalığı olan hastalara kıyasla pT3-T4 hastalığı olan hastalarda

daha kısaydı (4,2 ay vs. 84,1 ay). Çok değişkenli analizde, pT3-

4 hastalık daha kısa RFS ile ilişkili bulundu (Hazard Oranı [HR]

= 8,77, 95% CI 2,40–32,1; p = 0,001). Ayrıca adjuvan (kemo)

radyoterapi daha uzun RFS ile ilişkili bulundu (HR = 0,26, 95%

CI 0,07–0,92, p = 0,036).


Sonuç: HNACC’nin yönetimi, definitif tedaviye rağmen yük-

sek tekrarlama oranı nedeniyle zordur. Bulgularımız, HNACC


hastalarında uzun vadeli hastalık kontrolü sağlamanın zorluğunu

göstermektedir.