International Journal of Sport, Exercise Training Sciences, cilt.3, sa.1 Supplement, ss.431, 2017 (Hakemli Dergi)
GİRİŞ: Spor eğitimcisi denildiğinde akla ilk gelen ve yakışan kelime “antrenör”dür. Antrenör; enerjisini, gücünü, dinamizmini, bilgilerini ve sosyal kapasitesini sporcusuna en etkili ve kalıcı bir şekilde aktarabilme yeteneğine sahip olan lider özellikli kimsedir (Sunay, 1998).Antrenör; sağlam bir kişiliğe, kuvvetli ve yeterli motivasyon özelliğine sahip, zeki ve düşünme kapasitesi yerinde, yaşayış ve davranışlarıyla örnek, doğru sözlü ve güvenilir, tereddütlerini, kendi hata ve kusurlarını belli etmeyen, bunalımdan uzak, kişilik olarak dışa dönük, iyi bir psikolog, liderlik özellikleri ile ikna kabiliyeti olan, takımda ben yerine biz duygusu dinamiğini kuran, ceza ve mükafatlandırmada dengeli ve ölçülü olan, genel kültür ve meslek bilgisini arttırmak için devamlı inceleme yapan ve yabancı ülkelerde kendi konusundaki yenilikleri inceleyen ve gelişmeleri uygulayan, fiziksel yetenekleri tam, eksper pedagog olan kişidir. (Sunay H. 1998) Antrenörlük mesleğini de kutsal ve bir o kadar da önemli kılan bu özelliklere sahip olmalarıdır. Bu denli birçok ahlaki ve temel değerleri içinde barındıran antrenörlük mesleğinin uygulanması ancak nitelikli yetişmiş antrenörler tarafından mümkün olmaktadır. Türkiye’de’ de ve dünyanın birçok ülkesinde antrenör yetiştiren kurumlar mevcuttur. Küresel anlamda yenilikleri takip etmek ve dünya standartlarına ayak uydurmak için sürekli yeni ve güncel gelişmeleri uygulamaya geçirmek gerekmektedir. Bu düşünceden yola çıkarak ülkelerin antrenör eğitim sistemlerini bilmek mevcut durum analizi yapabilmek ve çağa ayak uydurmak anlamında hayati öneme sahiptir. AMAÇ: Çalışmanın temel amacı Türkiye ile ABD’nin antrenör eğitim programlarının detaylı olarak incelenmesi ve karşılaştırılmasıdır. Alt amaçlar ise programların içeriklerinin detaylı analizi ve mevcut durumun ortaya konması, antrenör derecelendirme sistemlerinin belirlenmesi, ders saatlerindeki benzerlik ve farklılıkların saptanması, kurs sürelerinin karşılaştırılması, program yeterlilikleri, kurslara katılım koşullarının karşılaştırılması gibi parametrelerin karşılaştırılmasıdır. METOT: Bu araştırma, bir karşılaştırmalı eğitim araştırmasıdır. Karşılaştırmalı araştırmalarda kullanılan değişik yaklaşımlar vardır. Bunlar yatay, dikey, problem çözme, örnek olay, tanımlayıcı, açıklayıcı ve değerlendirici yaklaşımlardır (Türkoğlu,1998). Tanımlayıcı yaklaşımda konu ile ilgili literatür incelenir, eğitim sistemleri arasındaki benzerlikler ve farklılıklar karşılaştırılır. Bu araştırmada ortaya koyma, tanımlama, açıklama, analiz yapma ve önerilerde bulunma gibi çeşitli teknikler kullanılmakla beraber; tanımlayıcı yaklaşım kullanılmıştır. Sonuç ve Tartışma: Çalışmada incelenen antrenör eğitim sistemleri ders saatleri, müfredat içeriği, kursa katılım şartları ve genel program değerlendirmeleri anlamında bir çok farklılıklar saptanmıştır. Çalışma bu anlamda antrenör kurslarının yeterliliklerini ölçmede referans bilgiler ortaya koymuştur. Sürekli gelişen teknoloji ve eğitim sisteminde yeni yöntemlerin kullanılmasıyla antrenör eğitim sistemlerinin belirli periyotlarla karşılaştırma zorunluluğu olduğunu ortaya koymaktadır.