LOKAL İLERI NAZOFARENKS KANSERINDE SISTEMIK TEDAVI ETKINLIK DEĞERLENDIRMESI: TEK MERKEZ DENEYIMI


Akkuş E., Yaşar H. A., Başdaş Yaldırgan F., Seven A., Çay Şenler F.

11. Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi, Girne, Kıbrıs (Kktc), 24 - 28 Nisan 2024, ss.51, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Girne
  • Basıldığı Ülke: Kıbrıs (Kktc)
  • Sayfa Sayıları: ss.51
  • Ankara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Lokal ileri nazofarenks kanserinde (NF) definitif kemoradyoterapi

(KRT) tedavinin temelini oluşturmaktadır. İndüksiyon

(neoadjuvan) kemoterapisi ya da adjuvan kemoterapi tedaviye eklenebilmektedir.

Dosetaksel, sisplatin, florourasil (DCF) ya da sisplatin-

gemsitabin kombinasyon tedavileri indüksiyon tedavisi olarak

uygulanmaktadır. Çalışmamızın amacı lokal ileri nazofarenks kanserli

hastalarda uygulanan indüksiyon ve adjuvan sistemik tedavilerinin etkinliklerini

değerlendirmektir.

Gereç-Yöntem: 2019-2023 yılları arasında tanı alan, Ankara Üniversitesi

Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı’nda kemoradyoterapi

(RT eşliğinde haftalık sisplatin) uygulanan NF tanılı hastaların verileri

geriye dönük incelendi. Kemoterapi grupları progresyonsuz sağkalım

(PFS) açısından karşılaştırıldı.

Bulgular: 30 hasta çalışmaya dahil edildi (Tablo 1). Hastaların

%63,3’ü erkekti. Median tanı yaşı 46 (20-83) idi. Hastaların %60’ı

Evre 3, %20’si Evre 4 hastalığa sahipti. Hastaların %23,3’ü (n=7);

performans düşüklüğü, kormorbidite ya da KRT sırasındaki toksisite

nedeniyle kemoterapi alamadı. Hastaların %76,7’sine kemoradyoterapi

ile birlikte indüksiyon (%40) ya da adjuvan kemoterapi(%60)

uygulandı. Bu hastaların %34,8’inde(n=8) sisplatin-gemsitabin(n=6

indüksiyon, n=2 adjuvan) uygulandı. Bütün çalışma grubunda, median

PFS’ye ulaşılamadı. Median 27,3 (1,9-60,8) aylık takipte, PFS

oranları indüksiyon kemoterapisi alan, adjuvan kemoterapi alan ve

kemoterapi almayan gruplarda sırasıyla %83.3, %90.9 ve %71.4 idi

(p=0.52)(Resim 1). Cis-5FU, Cis-Gem ve DCF gruplarında median

takip süresinde PFS oranları sırası ile %100, %87,5 ve %60 idi

(p=0.16). Kemoterapi grupları (indüksiyon, adjuvan ve almayan);

yaş, cinsiyet, sigara öyküsü ve evre ile birlikte değerlendirildiğinde,

indüksiyon ve adjuvan kemoterapi gruplarında kemoterapi almayan

gruba göre PFS açısından anlamlı farklılık saptanmadı (Sırasıyla, adjusted

HR: 0.01, %95 CI:0.00-4.49, p=0.15 ve adjusted HR: 0.00,

%95 CI:0.00-12.38, p=0.14). Kemoterapi rejimleri (Cis-5FU, Cis-

Gem ve DCF) arasında adjusted HR’de anlamlı farklılık saptanmadı.

Sonuç: Hasta sayısının azlığı ve takip süresinin kısalığı çalışmamızın

kısıtlılıkları olmakla beraber, nümerik olarak kemoterapi almayan

grupta PFS oranı daha düşüktür. Bu sonuç, lokal ileri NF’de sistemik

tedavinin önemini vurgulamaktadır. DCF ile anlamlı farklılık saptanmamış

olup, daha az toksik diğer iki rejim tercih edilebilir. Daha büyük

örneklemli gerçek yaşam verileri aydınlatıcı olacaktır.