Bu çalışma, Türkiye’nin 2015’den beri içinde bulunduğu ve Er- doğan’ın iktidarını koruması sebebiyle deneyimlemeye devam ede- ceği anlaşılan bu olağanüstü sürecin sosyo-ekonomik ve ideolojik- düşünsel arka planının ve Türkiye’de iktidar ve muhalefetin milli güvenliğe yaklaşımlarını belirleyen eski ve yeni toplumsal/siyasal dinamiklerin nasıl ele alınabileceği sorusundan hareketle planlan- dı. Daha somut bir ifadeyle, Türkiye’nin milli güvenlik devletinin yapı ve işleyişini, diğer bir deyişle ülkenin “beka sorununu” tarih- sel bir arka plana dayanarak ancak özellikle 2015 sonrasına odak- lanarak, olabildiğince geniş bir düzlemde ele almayı amaçladı. Gü- nümüz Türkiye’sinde milli güvenlik sadece güvenlik kurumları ve dış politika alanında değil, sosyo-ekonomik işleyiş, kamusal idari yapı, anayasal düzen, ordu-siyaset ilişkileri, demokratikleşme, mil-

1 Kitabın bütününde genel olarak milli güvenlik kavramı kullanılmasına rağmen, ba- zı yazarların tercih etmesi ya da kuramsal tartışmalarda daha uygun olması nede- niyle ulusal güvenlik kavramı da kullanılmıştır.

10

liyetçilik/vatandaşlık, toplumsal cinsiyet, din-devlet ilişkileri ve si- vil toplum gibi tüm alanlarda iktidarın söylem ve politikalarının ana meşruiyet çerçevesini oluşturmaya devam ediyor.