Rumen, ortamındaki mikrobiyel popülasyon sayesinde yemlerin kolayca sindirilmesini sağlayan bir fermentör olarak adlandırılabilmektedir. Yüksek düzeyde konsantre yem içeren rasyonlarla beslenen ruminantların rumen pH düzeyleri, karbonhidratların fermentasyonu ile düşmektedir ve buna bağlı olarak asidoz şekillenebilmektedir. Rumenin normal pH aralığındaki en önemli tamponları, tükürük sayesinde gelen tamponlardır. Çevre şartları ve beslemeye bağlı olarak bu dengenin bozulduğu durumlar gerçekleştiğinde rumen tamponlama kapasitesi yüksek olan bazı maddeler rasyonlara ilave edilmektedir. Rumen tamponlayıcı maddeler, çözünür oldukları ortamda hidrojen iyonu konsantrasyonunu kontrol eden zayıf asit tuzlarıdır. Ruminantlarda tamponlayıcı madde olarak sodyum bikarbonat ve magnezyum oksitin sıklıkla kullanıldığı bilinmektedir. Daha çok, bu iki maddenin bir arada kullanımının daha etkili olduğu yönünde yapılmış çalışmalar bulunmaktadır. Ancak sodyum bikarbonatın etkisinin rumende kısa ömürlü olması ve magnezyum oksitin de rumendeki eriyebilirliğini bir standardı olmadığı için alternatif tampon maddelerin değerlendirilmesi gündeme gelmiştir. Bunlar arasında sodyum bentonit, potasyum karbonat, sodyum seskikarbonat, kalsiyum karbonat, kireç taşı, sodyum klorür, amonyak, bazı bitki çiçekleri ve tohumları, deniz yosunları ile mayalar bulunmaktadır. Bu derlemenin amacı ruminantlarda kullanılan farklı tampon maddelerinin çalışma prensiplerini ve ruminatlar üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır.