Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt.13, sa.1, ss.2-14, 2022 (Hakemli Dergi)
Osmanlı-Amerikan ilişkileri 1830 Ticaret Anlaşmasındaki
Osmanlı taleplerinin Birleşik Devletler kongresi tarafından
reddinden kaynaklanan diplomatik bir krizle başlamıştır.
Bâbıâli'nin bu anlaşmadan beklentisi Osmanlı donanmasının
modernizasyonunda Amerikan teknik yardımını içeriyordu.
Osmanlı tüccarlarının Amerika ile neredeyse hiç ticari ilişkisinin
bulunmadığı dikkate alındığında anlaşmanın teknik yardım
meselesi ile ilgili kısmının reddi ile anlaşma Osmanlı tarafı
açısından bütün anlamını yitirmektedir. Kongrenin kararına
müdahale edemeyen Birleşik Devletler Başkanı Andrew Jackson
anlaşmanın Bâbıâli tarafından feshini önlemek için İstanbul'a
gayri resmi yollardan dönemin yetenekli gemi inşaat
mühendislerinden Henry Eckford'u göndermiştir. Aynı tarihlerde
İstanbul maslahatgüzarı olarak atanan Birleşik Devletler'in ünlü
donanma komutanlarından David Porter'in öncelikli görevi
Bâbıâli'yi ikna ederek anlaşmanın yürürlüğe girmesini
sağlamaktı. İstanbul'a vardığında diplomatik rütbesi ve Amerikan
diplomasisinin hatalarından kaynaklanan başka meseleler
dolayısıyla uzunca bir süre Reisülküttâb ile bile görüşemeyen
Porter Osmanlı donanmasının modernizasyonunda danışmanlık
yapacağına dair Bâbıâli'ye verdiği yazılı teminatla anlaşmanın
onaylanmasını sağlamıştır. Sonraki süreçte teminatını yerine
getirmesi ve bizzat Sultan II. Mahmud ile geliştirdiği kişisel
dostluğu Amerikan diplomasisinin Bâbıâli nezdinde zedelenmiş
olan itibarının restorasyonunda büyük rol oynamıştır. Bu çalışma
yukarıda bahsedilen hususları David Porter'in mektupları ve
hatıraları çerçevesinde incelemektedir.
The Ottoman-American relations began with a diplomatic crisis
sourced from the rejection of the Ottoman demands in the 1830
Trade Treaty by the United States Congress. The Sublime Porte's
expectation from this agreement included American technical
assistance in the modernization of the Ottoman navy. Considering
fact that Ottoman merchants had almost no commercial relations
with America, the Treaty lost all meaning for the Ottoman with the
rejection of the part of the agreement related to the technical
assistance issue. Unable to intervene in the act of the Congress,
Andrew Jackson sent Henry Eckford, one of the most talented
shipbuilder, to Istanbul by informal ways to prevent the rejection of
the Treaty by the Sublime Porte. The primary mission of David
Porter who was appointed as charge d'affaires to Istanbul on the
same dates, was to persuade the Sublime Porte and to ensure that
the agreement entered into force. When he arrived in Istanbul,
Porter, who could not even meet with Reisülküttab for a long time
due to his diplomatic rank and some other issues sourced from the
mistakes of American diplomacy, ensured the approval of the
agreement with the written guarantee he submitted to the Sublime
Porte that he would advise on the modernization of the Ottoman
navy. Fullling his guarantee and developing personal friendship
with Sultan Mahmud II, David Porter played a major role in
restoring the reputation of American diplomacy in the eyes of the
Sublime Porte. This study examines the above-mentioned issues
within the framework of David Porter's letters and memoirs.