Dijital söylem alanlarının toplumsal gerçekliklerin içine yerleşmesiyle birlikte, örgütlerin halkla ilişkiler stratejileri de yeni medyayla ilişkilenmeye başlamıştır. Bu durum aynı zamanda, kamuların da örgütlerle olan etkileşim biçimlerini dönüştürmüştür. Kamular bir yandan örgütler için daha ulaşılabilir olmuş, diğer yandan kriz yaratabilme potansiyellerini arttırmıştır. Bu durumu göz önünde bulundurarak yerel yönetimlerin sosyal medya mecraları aracılığıyla gerçekleştirdiği halkla ilişkiler stratejilerine bakmak, örgüt ve kamu arasındaki ilişkinin politik kodlarını görünür kılabilmek açısından önemli veriler sunmaktadır. Bu çalışma, Dersim’deki dağ keçilerinin avlanmaması için Tunceli Belediyesi’nin yürüttüğü halkla ilişkiler stratejilerini, belediyenin ve belediye başkanının Twitter hesaplarına yansıyan ilgili söylemler üzerinden analiz etmektedir. Amaçlanan, bir kamu kurumunun sistemle hegemonik karşıtlık barındıran halkla ilişkiler pratiğinin ideolojik bağlamını açığa çıkarmak ve tartışmaktır. Bu bağlamda, Laclau ve Mouffe’un söylem kuramı ile Manuel Castells’in ağ toplumu kavramsallaştırması çalışmanın metodolojisini beslemektedir. Bu teorisyenlere yaslanmanın temel sebebi, kamuların halkla ilişkiler stratejilerinde inşa edici ya da yıkıcı aktör olarak konumlanışlarını anlama gayesidir.
The rise of digitalized discourse practices has pushed organizations to integrate new media into their public relations strategies. This has transformed the relationship between organizations and members of the public by granting the former easier access to the latter, but it has also helped members of the public to unite and take collective action against organizational actors. Social media is now an important source of information about the public relations strategies of local governments and the political codes involved in their relationship with the public. This article uses the Twitter accounts of the Tunceli Municipality and its mayor to analyze the municipality’s discourse about the ban on hunting of mountain goats in the Dersim mountains. The theoretical background of the study draws on Laclau and Mouffe’s discourse analysis theory and Manuel Castells’s concept of network society. These theories help us to understand the role of the public as a constructive or destructive actor in an organization’s public relations strategy.
