Gaznelilerle başlayıp Babürlü Devleti ile son bulan Hindistan’dakiTürk İslam hâkimiyeti yaklaşık sekiz asır devam etmiştir. MüslümanTürk idareciler yaptıkları faaliyetlerle Hint dili ve literatürününgelişiminde önemli rol oynamışlardır. Bu bağlamda onlar,çeşitli nedenlerden dolayı kopuk halde yaşayan Hint halkının ortakbir dil etrafında buluşmasına imkân tanıyacak adımlar atmışlardır.Günümüzdeki Hintçenin temellerini oluşturan Khariboli, Bracbhaşave Avadhi lehçelerinin potansiyel gücünü fark etmişler vebunların metin dili seviyesine yükselmesi için gereken çalışmalarıbaşlatmışlardır. Müslüman ve Hindu ilim adamlarını teşvik ederekonlara üretim yapabilecekleri uygun koşulları hazırlamışlardır. Busüreçte tasavvufî düşünceleri muhatap kitleye aktarmak amacıylasufîler tarafından kaleme alınmış olan Hintçe eserler de önemlibir boşluğu doldurmuştur. Makalede, Hint dili ve literatürününgelişiminde Müslüman idarecilerin rolüne temas edilmiş ve erkendönemde, Hintçe yazılmış olan tasavvufi eserlerden hareketle Müslümanlarınbu alana sunduğu katkı ele alınmıştır.
Turk-Islam sovereignty from Ghaznavids to Baburs in India has approximately continued for eight centuries. Muslim Turks have played a central role in the field of development of Indian language and literature. They have fulfilled some issues to enable to people of India, who have lived disjointedly due to various factors, to come together around a common language. They have intuited the potential power of Khariboli, Braj Bhasha and Avadhi dialects that have comprised the essence of modern Hindi, and have performed required efforts for upholding of such dialects to status of language of literature. They have encouraged not only Muslim but Hindu scholars to compose literary works in vernacular languages. The Indo-Sufî literatures, which have been written by Sufîs to convey of their messages to masses of Indian subcontinent, have also had an important role in this process. In this paper, both the status of Muslims administrators in the context of progressing of Indian literature and the contributions of Muslims on this area have been analyzed by examining of first Hindi works written in the field of Sufîsm.
