Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, cilt.29, sa.3, ss.299-304, 2002 (Hakemli Dergi)
Günümüzde hala tam olarak açıklığa kavuşmamış olan akrilik kaide ve diş bağlantısının incelenmesinin hedeflendiği bu çalışmada, mikrodalga akriliği ve konvansiyonel akril olmak üzere iki farklı kaide akrilinin, tek tip diş kullanarak, farklı yüzey uygulamalarının makaslama bağlantı direncini nasıl etkilediği araştırılmıştır. Farklı yüzey uygulamaları: Grup 1: Aşındırılmış ve monomer uygulanmış Grup 2: Yalnızca monomer uygulanmış Grup 3: Yalnızca aşındırılmış Grup 4: Hiçbir işlem uygulanmamış (Kontrol) 40 adet premolar diş silindir şeklindeki mum örneklere yerleştirilmiş ve daha sonra 5'erli gruplar halinde yukarıdaki işlemler uygulanarak, mikrodalga akrili ve konvansiyonel akril kullanılarak polimerizasyonları gerçekleştirilmiştir. Tesviye işlemlerini takiben 48 saat suda bekletilen örnekler, makaslama bağlantı direncinin belirlenmesi amacıyla test cihazına yerleştirilerek, kırılmışlardır. Elde edilen sonuçlar Kruskal Wallis ve çoklu karşılaştırma yöntemleri kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, mikrodalga ve konvansiyonel akriliklerin karşılaştırılmasında, mikrodalga ile hazırlanan örneklerde, dişlerle bağlantının çok daha güçlü olduğu bulunmuştur. Ayrıca monomer uygulamanın, her iki grup akrilde de faydalı olacağı ve mikrodalga örneklerinde aşındırmanın da bağlantı direncini arttırdığı tespit edilmiştir.
The purpose of this study was to evaluate the effects of different surface treatments on the ridge lap surface of the teeth by grinding or applying monomer, on two kinds of acrylic base materials (microwaveable and conventional acrylics). There is no consensus about the different surface treatments on the shear bond strength of the teeth and denture base materials. In order to evaluate this contraversy, different surface treatments were used in this study. Group 1: Grinding and applying monomer Group 2: Monomer application only Group 3: Grinding only Group 4: Control A total of 40 premolar teeth were placed in cylindric wax and divided into groups of 5. They were then polymerized by using microwave and conventional base acrylics. Following a storage of 48 hours in tap water, the samples were placed on the test machine in order to evaluate the shear bond strength of the different groups. The load was applied and the samples were fractured. The data were evaluated statistically according to Kruskal Wallis and Multiple Comparison tests. The results indicated that microwave acrylics displayed better tooth-denture base bonding than conventional acrylics. The monomer application gave better results for bonding of the tooth and base material than the other groups. Also the grinding procedure for microwave specimens, increased the bonding strength.