Research Information System
9. Karadeniz Onkoloji Günleri, Trabzon, Turkey, 17 - 19 October 2024, pp.47
Amaç: Gen tedavisi son 30 yıldır kanser dahil birçok hastalıkta denenmekte ve son yıllarda birçok ürün rutin olarak kullanılmaktadır. Gen terapisinde çoğunlukla viral vektörler kullanılır. Kovid-19 pandemisi sürecinde adenoviral vektör bazlı aşılar rutin olarak kullanıma sunuldu. Vektörler içindeki terapötik genlerin etkilerinin yanı sıra, adenoviral vektörler de hücresel fonksiyonları etkileyebilir. Özellikle rekombinant vektörlerin immün yanıtlar ve inflamasyon üzerindeki etkileri iyi bilinmemektedir. Bu çalışma, replikasyon defektif adenoviral vektörlerin tümör hücrelerinde immünsüpresif ve inflamatuar sitokinlerin salgılanması üzerindeki etkisini araştırmayı amaçladık.
Yöntem: Tümör hücre çizgilerini, HeLa (insan rahim ağzı kanseri hücre dizisi) ve MCF7 (insan meme kanseri hücre dizisi) ve HUVEC’i (insan göbek kordonu ve endotel hücresi), düşük (1 MOI) değerinde kusurlu AdV-5 vektörleri ile transdüksiyona tabi tuttuk.) veya yüksek (1000 MOI) dozlar; biri SarsCov-2 Spike genine sahiptir, diğeri ise sitozin deaminaz ve granülosit makrofaj koloni uyarıcı faktör (GM-CSF) içerir. Enfeksiyondan 24, 48 ve 72 saat sonra RNA tüm hücrelerden izole edildi. IL-1B, IL-6, IL-8, IL-10, TNF-alfa ve TGF-beta dahil olmak üzere immün baskılayıcı ve inflamatuar sitokinlerin mRNA’sını (haberci-RNA) ve protein ekspresyonunu qPCR ve western blot yoluyla test ettik.
Bulgular: Proinflamatuar genlerin, taşıdıkları transgenlerden bağımsız olarak her iki vektör ile mRNA ve protein seviyelerinde ekspresyonda benzer bir değişiklik gösterdiğini bulduk. Düşük veya yüksek dozlardaki her iki vektör de proinflamatuar sitokinlerin ekspresyonunu arttırdı ancak immünosupresif IL-10 ve TGF-Beta’nın ekspresyonunu baskıladı.
Sonuç: Sonuçlarımız, adenoviral vektörlerin aşı olarak kullanımını desteklemekte ve özellikle tümör hücrelerinin yol açtığı immün baskılanmayı azaltabileceği için kanser tedavisinde de iyi bir araç olabileceğini düşündürmektedir.
*Bu çalışma Ankara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından desteklenmiştir (BAP-TYL-2022-2363).