Kalça Kırığı Ameliyatı Olan Hastalarda Bakım Veren Yükünün ve Günlük Yaşam Aktivitelerinde Bağımsızlığın Değerlendirilmesi


Ünal N.

Perspectives in Palliative & Home Care, cilt.3, sa.1, ss.8-15, 2024 (Hakemli Dergi)

Özet

Giriş/Amaç: Kalça kırığı yaşlı bireylerde ortopedik travmanın ciddi ve yaygın bir sonucudur. Çalışmanın amacı kalça kırığı ameliyatı olan hastaların günlük yaşam aktivitelerindeki bağımsızlık düzeyini ve bakım verenlerin bakım yükünü değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Araştırma 65 yaş ve üzeri hastalar (n=57) ve bakım verenler (n=57) üzerinde tanımlayıcı retrospektif olarak gerçekleştirildi. Veriler, Hasta ve Bakıcı Tanımlayıcı Bilgi Formu, Nottingham Genişletilmiş Günlük Yaşam Aktiviteleri Endeksi (NEADLS) ve Zarit Bakımveren Yükü İndeksi (ZBI) kullanılarak toplandı.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 78,07±9,15 yıl olup %64,9'u kadındı. Ortalama NEADL puanı 18,61±13,97 idi. Hastaların %64,1'inde bakım verenin oğlu/kızı olduğu ve %17'sinin bakım yükünü ağır bir yük olarak bildirdiği (ZBI skoru >61) görüldü. Kadın, kronik hastalığı olan ve çocuk sahibi olan bakım verenlerin yükü daha fazlaydı. Kadın, okuma-yazma bilmeyen, kronik hastalığı olan, sol tarafından ameliyat olan ve basınç yarası gelişen hastaların günlük yaşam aktivitelerinde daha fazla yardıma ihtiyaç duyduğu belirlendi.

Sonuç: Hastalara bakım verenlerin çoğunluğu kadındı ve hastaların kızlarıydı. Hastaların günlük yaşam aktivitelerini sürdürmede bakım verenlerden yardım istemelerinin artması, bakım verenlerin bakım yükünün artmasına neden olabilir. Kalça kırıklarının bireyler ve toplum üzerindeki yükü göz önüne alındığında, bakım verenlerin güçlendirilmesi çok önemlidir.

Background/Objective: Hip fracture is a serious and common consequence of orthopedic trauma in older adults. The study aims to evaluate the level of independence in activities of daily living in patients having hip fracture surgery and the care burden of caregivers. Methods: The study was conducted among patients aged 65 years and older (n=57) and caregivers (n=57) in a descriptive retrospective design. Data were collected using the Patient and Caregiver Descriptive Information Form, Nottingham Extended Activities of Daily Living Index (NEADLS) and Zarit Caregiver Burden Interview (ZBI).

Results: The mean age of patients was 78.07±9.15 years and 64.9% of them were female. The mean NEADLS score was 18.61±13.97. The son/daughter of the patient was the caregiver in 64.1% of them and 17% of them reported their care burden as a severe burden (ZBI score >61). The burden of caregivers who were female, having a chronic disease and having children was higher. Patients who were female, illiterate, having a chronic disease, having surgery on their left side and developing pressure injury needed more assistance in activities of daily living.

Conclusion: The majority of caregivers of patients were female and they were daughters of the patients. The fact that patients having increased demand for assistance from caregivers in sustaining activities of daily living may be the cause of the increased care burden of caregivers. Given the burden of hip fractures on individuals and the community, strengthening the caregivers is crucial.