1839 yılında Babıali, merkezi yönetimi güçlendirmek amacıyla devleti yeniden yapılandıran 1839-1876 yıllarını kapsayan Tanzimat reform programını uygulamaya sokmuştur. Bu süreçte, Babıali daha merkezileşen ve halkın üzerinde kontrolünü arttıran yöndeki yönetim biçimini değiştirmiştir. Ancak merkezileşme girişimleri, Yeniçeri Ocağı'nın 1826'da kaldırılması örneğinde görülebileceği üzere Tanzimat'tan önce başlamıştır. Merkezileşme çabalarının ürünlerinden biri de gazete basımıdır. Toplumun ve devletin yeniden yapılandırıldığı bu dönemde devlet, 1831 yılında tamamı Osmanlıca olan ilk gazeteyi basmıştır. 1840 yılından başlayarak ise, Osmanlı toplumu için yeni bir gelişme sayılan gazetelerde reklam basımı başlamıştır. Basım faaliyetlerinin başladığı bu dönemde başka gelişmeler de yaşanmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu ve kapitalist Avrupa ekonomileri arasındaki ticari ve iktisadi ilişkiler artmıştır. Ulaşım ve iletişim altyapısındaki gelişmeler ve Avrupa ile artan ilişkiler, Osmanlı İmparatorluğu'nu Avrupa'da imal edilmiş ve yeni bir tüketici tipine ihtiyacı olan ürünlerin ithal edildiği bir pazar haline getirmiştir. Bu süreçte, Osmanlı halkı gazete ilan ve reklamları aracılığıyla düzenli ve gittikçe artan biçimde, hepsi Avrupa menşeili olmasa da ağırlıklı olarak Avrupa'dan ithal edilmiş albenili ürünler ile tanışmıştır. İbret ve Hadika, zamanının iki önemli gazetesidir. 1872-73 yılları arasında basılan bu gazeteler, yüksek tirajlara ulaşmış ve halkın sesi haline gelmişlerdir. Ancak, bu iki gazetenin reklamlarına odaklanan ve burada yayınlanan ilan ve reklamlarda Osmanlı'nın değişen gündelik hayat tarzının izini süren çalışmalar bulunmamaktadır. Ancak belki daha önemlisi, Osmanlı basın tarihçilerinin günümüze kadar saklanamaması nedeniyle, gazete okuyucuların abonelik kayıtlarına ulaşma şansından yoksun oluşudur. Bu nedenle, bu çalışmada 1872-73 yılları arasında basılan İbret ve Hadika'nın ilan ve reklamları incelenerek, bunların gazetelerin okuyucu kitlesinin tespitinde kullanılıp kullanılamayacağı sorgulanmıştır. Ayrıca, İbret ve Hadika'nın ilan ve reklamları, çalışmanın merkezine alınarak bu reklamların Osmanlı halkının Tanzimat'ın ilanıyla birlikte hayatın her alanda deneyimlemeye başladığı sosyoekonomik değişimleri hangi biçimlerde yansıttığı ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Seeking to strengthen the central state, in 1839, the Ottoman government (the Porte) initiated reform program called the Tanzimat (reorganization), a term that also refer to a period in the Ottoman history that lasted from 1839 to 1876. In this process, Ottoman ways of governance changed substantially, being more centralized and extending its control over the public. Yet, centralization attempts of the Porte begun before the Tanzimat as it abolished janissary corps in 1826, for example. One of the products of the centralization attempts of the Porte was the newspaper. In this period of restructuring the state and society, the Porte published the rst Ottoman language newspaper Takvim-i Vekayi in 1831. Beginning in 1840, advertisements in newspapers also emerged as a new phenomenon for the Ottoman society.In this process of emerging news publishing activities another developments were already under its way. During this centralization process, the market relationships between the capitalist European economy and the Empire increased. Additionally, improvements in communication and transportation infrastructure and increased contacts with Europeans made the Ottoman Empire an outlet for the exportation of European manufactured goods that needed novel types of consumers. In this process, through newspaper advertisements, the Ottoman public steadily encountered appealing and not only but mostly European products, as the market relationships between the capitalist European economy and the Empire increased. İbret and Hadika were two of the signicant newspapers of their time. Published 1872 and 1873, these two newspapers reached high circulation rates and became the voice of the public. However, there is no detailed study which focuses on İbret and Hadika's advertisements that traces the imprints of those of the ads in the changing daily lives of Ottomans. Maybe more importantly, the Ottoman press historians have lack the opportunity for accessing newspaper readers' records of the 19th century as they did not survive. Therefore, in this study by scrutinizing İbret's and Hadika's advertisements published between 1872 and 1873 I attempt to understand whether those of the newspapers' ads can be utilize to obtain the possible proles of those newspapers' readers. Additionally, by focusing of their advertisements I show the ways in which İbret's and Hadika's advertisements reect the social and economic changes that the Ottoman public experienced in the every aspects of their lives that they were introduced during the
