Public and private international law bulletin, cilt.40, sa.2, ss.1351-1371, 2020 (ESCI)
Türk vatandaşlığının yeniden kazanılması, 5901 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 13, 14 ve 43. maddelerinde düzenlenmiştir.
Türk Vatandaşlığı Kanununun 13 ve 43. maddelerinde ikamet şartı aranmaksızın, 14. maddede ise ikamet şartıyla Türk
vatandaşlığını kazanabilecekler belirlenmiştir. Her bir maddede ayrı ayrı bu yoldan vatandaşlığı kazanabilecek kişi grupları,
yetkili makam ve vatandaşlığın kazanılması şartları da belirtilmiştir. Diğer yetkili makam kararıyla vatandaşlığın kazanılması
yollarında “millî güvenlik ve kamu düzeni bakımından engel teşkil edecek bir hâli bulunmama” şartı aranırken, Türk
vatandaşlığının yeniden kazanılması yollarının hepsinde “millî güvenlik bakımından engel teşkil edecek bir hâli bulunmama”
şartı aranmıştır. Türk Vatandaşlığı Kanununda şartta geçen “millî güvenlik” ve “kamu düzeni” kavramları tanımlanmadığı gibi
hangi hususların şartın kapsamına girdiğini tespit etmemizi sağlayacak bir hüküm de mevcut değildir. Ancak Türk Vatandaşlığı
Kanunun Uygulanmasına İlişkin Yönetmelikte, şartla ilgili önemli hükümler getirilmiştir. Makalede, Kanunun ve Yönetmeliğin
ilgili hükümleri hakkında genel değerlendirmeler yapılmış; akabinde Türk vatandaşlığının yeniden kazanılması için aranan “millî
güvenlik bakımından engel teşkil edecek bir hâli bulunmamak” şartının doğuracağı muhtemel sonuçlar üzerinde durulmuştur.
Reacquisition of Turkish citizenship is regulated under articles 13, 14 and 43 of the Turkish Citizenship Act No. 5901. Articles
13 and 43 set forth the individuals who may acquire Turkish citizenship without the requirement of residence whereas article
14 designates the persons who may acquire the citizenship with the requirement of residence. Under each provision, groups
of persons who may acquire the citizenship through this way, the competent authority and the conditions of acquisition are
provided separately. While the condition of ‘not being in a position constituting an obstacle for the national security and
public order’ is sought for the other ways of acquisition of Turkish citizenship by the decision of the competent authority,
in all of the ways of reacquisition of the Turkish citizenship, ‘not being in a position constituting an obstacle for the national
security’ is set as a condition. The concepts of ‘national security and public order’ which are referred by the said conditions
are not defined in the Turkish Citizenship Act, and there is no provision that enables us to determine which issues fall under
the scope of this requirement. However, some significant provisions are provided under the Implementing Regulation of
the Turkish Citizenship Act. In the article, general evaluations are made about the relevant provisions of the Act and the
Regulation; subsequently, the possible consequences of the condition of “not being in a position constituting an obstacle for
the national security” which is sought for the reacquisition of Turkish citizenship, are discussed.