Fecr Yayınevi, Ankara, 2022
Araştırmamız bir imge malzemesi olarak sesin Ḳur’ān’daki hallerinin semantik yöntem ile analizidir. Giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmında çalışmanın konusu, çerçevesi ve amacı; analiz yöntemleri, kullanılan kaynaklar ile çalışmanın teşekkül süreci hakkında bilgiler sunulmuştur. Birinci bölümde, imge inşasının yetisel zemini irdelenmiş; bu bağlamda insanın soyutlama yetisi olan imgelem yetisi, özellikleri ve gerçeklik koşullarıyla bağıntısı vb. açılardan incelenmiştir. Ayrıca dinî imgelerin, imgesel soyutlamalar ile gerçeklik koşulları arasında ne tür bir işlev gördüğü ve yapıları betimlenmiştir. Elde edilen birikimle, Ḳur’ān’ın içinde tarih sahnesine çıktığı Arap imgeleminin doğal ve kültürel koşulları, kültür tipi, özne prototipi ve söz konusu bu kültürün Ḳur’ān’a yansımaları analiz edilmiştir. İkinci bölümde ise, elde edilen paradigmatik birikimle, Ḳur’ān’da sesin halleri betimlenmeye çalışılmıştır. Öncelikle imge inşasının yetisel zemininin Ḳur’ān’da hangi sözcükler ile (ḳuvvet, ḳudret, tāḳat, vus, istiṭā‘at, nefs, sevvā, ṣūret, uẓn, sem‘, fḳh, v‘ay, teẕkira(h), ‘aḳl) ifadelendirildiği soruşturulmuştur. Bunlar aracılığıyla imge inşa malzemelerinin (duyusal ve düşünsel) geçirgen yapısı anlaşılmıştır. Akabinde nefse ait bir mananın ortaya çıkma araçlarından olan sesin halleri, çeşitli açılardan betimlenmiştir. Ṣavt sözcüğü ile ifade edilen sesin, evvela semantik sistemler açısından değeri; sesin yokluk ve izhar hallerinin ne tür sözcüklerle ifadelendirildiği; akabinde sesin enformel ve formel halleri ve anlamın göstergesi olarak işlev görmesinin Ḳur’ān’da ne tür sözcüklerle ifadelendirildiği soruşturulmuştur. Neticede Ḳur’ān’ın, ikonoklast mesajlar/haberler ihtiva eden, ses imgelerinden müteşekkil kutsal bir anlatı (kelam), bir dil eseri (sözler bütünü) olduğu sonucuna gidilmiştir.
This research is about the analysis of the states of sound in Qur’ān as an image material with the semantic method. It consists of an introduction and two parts. The introduction presents the subject, framework and purpose of the study, as well as, methods of analysis, sources used and information about the formation process of the study. In the first part, we examine the competence basis of image construction, within this context, we analyze the human’s ability of imagination, which is the human’s ability of abstraction, its characteristics and its relation to reality conditions, etc. from different angles. In addition, the paper describes the functions and structures of religious images between imaginary abstractions and reality conditions. Based on this information, we touch upon the natural and cultural conditions, cultural type, the subject prototype of the Arabian imagination, in which Qur’ān appeared on the stage of history, and the reflections of this culture on Qur’ān. The second part tries to describe the states of sound in the Qur’ān with the paradigmatic accumulation obtained. First, we try to answer the question of which words articulate the competence ground of image construction in the Qur’ān. Through these, we understand the (sensory and intellectual) permeable structure of image construction materials. Subsequently, the study describes the states of sound, which is one of the means of revealing a meaning belonging to the soul, from various angles. The study analyzes, first, the value of sound, which is expressed by the word ṣavt, in terms of semantic systems, as well as, what kind of words are used to express the absence and manifestation of the sound. Afterward, it presents what kind of words Qur’ān expresses to demonstrate the informal and formal states of the sound and its function as an indicator of meaning. In brief, the study concludes that the Qur’ān is a sacred narrative (qalam) consisting of sound images, a work of language (a set of words) containing iconoclast messages/news.