Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2020
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: ABDÜLKADİR ŞANLI
Danışman: NAZAN ÇİÇEK
Özet:Bu tez, Türk milliyetçiliğini siyasal söyleminin merkezine alan siyasal bir yapı olarak Ülkücü Hareket'in inşa ve kurumsallaşma sürecini 1965- 1980 parantezinde incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda Alparslan Türkeş ve arkadaşlarının 1965 yılında Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisine iltihakı ile başlayan süreç, 12 Eylül 1980 askeri darbesine kadar incelenecektir. Bu tezin ulaşmak istediği temel argüman ilgili dönemin tarihsel, toplumsal, iktisadi yapısı açısından Ülkücü Hareket'in hakim paradigmayı değiştirebilecek bir ideolojik alternatif olamayacağıdır. Çalışmanın bir diğer argümanı, Ülkücü Hareket'in dönemin koşulları bakımından kalıcı bir siyasal kimlik olarak Türk milliyetçiliğini kurumsallaştırabilecek yegane form olduğudur. Çalışmanın son argümanı ise Ülkücü Hareket'in kuşatıcı bir toplumsal kimliğe dönüşmeme nedeninin kendi içsel dinamiklerinde gömülü olduğudur. Bu minvalde, tezin birinci bölümünde Ülkücü Hareket'in ideolojik arka planını ortaya koyan temel metinler incelenecektir. İkinci bölümde, ilgili tarihsel aralıkta Türkiye siyasetinde yaşanan gelişmelere Ülkücü Hareket'in gösterdiği reaksiyon ve bu reaksiyon temelinde inşa edilen yapılar aktarılacaktır. Üçüncü ve son bölümde ise ilk iki bölümde aktarılanların Türkiye ve Dünya siyaseti açısından değerlendirilmesi yapılarak Ülkücü Hareket'in imkan ve sınırlılıkları belirtilmeye çalışılacaktır. This thesis aims to explore the construction and institutionalization processes of the Ülkücü (Idealist) Movement between 1965 and 1980 as a political structure that places Turkish nationalism to the center of its political discourses. In this context, the process that began with the affiliation of Alparslan Türkeş and his friends to the Republican Peasants' Nation Party (CMKP) in 1965 will be examined until the 12 September 1980 military coup d'état. The main argument of this thesis is that the Ülkücü Movement was not able to be an ideological alternative to change the hegemonic paradigm due to the historical, social and economic composition of the relevant era. Another argument of the study is that the Ülkücü Movement was the only form that had the potential to institutionalize Turkish nationalism as a permanent political identity owing to the conditions of the period. The last contention of this study claims that the reason for the Ülkücü Movement not to become an encompassing social identity is embedded in its internal dynamics. In this regard, the fundamental texts revealing the ideological background of the Ülkücü Movement will be explored in the first part of the thesis. In the second part, the Ülkücü Movement's reactions to political developments in Turkey during this period and the structures that were built upon these reactions will be conveyed. The potentials and limitations of the Ülkücü Movement will be demonstrated through the evaluation of the knowledge delivered in previous chapters from the prism of Turkish and World politics in the final part of the study.