Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2011
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Celal DEMİR
Danışman: TAHSİN MURAT TURGAY
Özet:Sistemik skleroz (SSk) kliniği ve otoantikor profili ile serum interlökin (IL)-17 ve interlökin (IL)-23 seviyeleri arasındaki ilişkinin incelenmesiGereç ve Yöntem: Çalışmaya 40 SSk hastası ile 40 sağlıklı kontrol dahil edildi. Otoantikor profilleri ve hastaların SSk'a bağlı iç organ tutulumları belirlendi. Hastaların modifiye Rodnan cilt skorları(mRSS) hesaplandı. Serum IL-17 ve IL-23 seviyeleri ELISA yöntemiyle ölçüldü.Bulgular: Sistemik skleroz hastalarından 24'ü limitli kutanöz sistemik skleroz(lkSSk), 16'sı diffüz kutanöz sistemik skleroz(dkSSk) du. Hastaların ortalama modifiye Rodnan cilt skoru 13.15±6.14 idi. Tüm hastaların 21 (%52.5)'inde akciğer, 16 (%40)'sında gastrointestinal tutulum vardı. 36 (%90) hastada ANA, 21 (%52.5) hastada anti-Scl-70, 6 (%15) hastada anti-sentromer antikor pozitifti. Ortalama serum IL-17 seviyeleri hasta ve kontrol grubunda sırasıyla 0.67±0.55 pg/ml ve 0.52±0.10 pg/ml (p:0.007), ortalama serum IL-23 seviyeleri hasta ve kontrol grubunda sırasıyla 29.32±10.52 pg/ml ve 30.27±12.68 pg/ml (p:0.60) idi. Sistemik Skleroz klinik alt tiplerinde ise serum IL-17 ve IL-23 seviyeleri incelendiğinde, serum IL-17 seviyeleri dkSSk ve lkSSk gruplarında sırasıyla 0.70±0.46 pg/ml ve 0.65±0.61 pg/ml (p:0.066) iken, serum IL-23 seviyeleri sırasıyla 29.46±13.67 pg/ml ve 29.22±8.10 pg/ml (p:0.65) idi. Modifiye Rodnan cilt skoru ile serum IL-17/IL-23 seviyeleri arasında anlamlı fark saptanmadı (p:0.142 ve 0.668). Serum IL-17/IL-23 seviyeleri ile akciğer ve gastrointestinal tutulum, hastalık süresi ve otoantikor profilleri arasında ilişki bulunmadı. Sistemik skleroz hasta ve sağlıklı kontrol grupları arasında serum IL-17 seviyeleri anlamlı fark gösterirken, serum IL-23 seviyesi arasında anlamlı fark saptanmadı. Serum IL-17 ve IL-23 seviyeleriyle klinik ve otoantikor profili arasında ilişki bulunmadı.Sonuç: Bu çalışmada SSk'un artmış serum IL-17 seviyesiyle ilişkili olduğu ancak serum IL-23 seviyesiyle ilişkili olmadığı saptandı. Serum IL-17 ve IL-23 düzeylerinin araştırılmasında, çalışmalar hastaların tedavi durumu göz önünde bulundurulmadan yürütülmüştür. Çalışmalar arasındaki farklılığı ortadan kaldırmak için, tedavi edilen ve edilmeyen hastalarda, sitokinlerin patogenezdeki rolü araştırılmalıdır. Sistemik skleroz hastalarındaki serum IL-17 ve IL-23 düzeyleri, hastaların immünsupresif tedavi alıp almamasından da etkilenmiş olabilir.AbstractTo investigate the relation between clinical and autoantibody subsets profiles of systemic sclerosis (SSc) and the levels of serum interleukin (IL)-17 and IL-23.Methods: Forty patients with SSc and forty healthy control people were included in the study. Autoantibody profiles and internal organ involvement of the patients with SSc were determined. Modified Rodnan skin scores (MRSS) of the patients were calculated. Serum IL-17 and IL-23 levels were measured by enzyme linked immunosorbent assay (ELISA).Results: Of the scleroderma patients, 24 patients had limited SSc and 16 patients had diffuse SSc. The patients had a mean MRSS of 13.15±6.14. Of all the patients, 21 (52.5%) had lung involvement and 16 (40%) had gastrointestinal involvement. Thirty-six (90%) patients were with ANA positive, 21 (52.5%) were with anti-Scl-70 antibody positive, 6 (15%) were with anti-centromere antibody positive. The mean of serum IL-17 levels of the patient group and control group were 0.67±0.55pg/ml and 0.52±0.10 pg/ml (p=0.007), respectively. Whereas, the mean of serum IL-23 levels of healthy control groups and patients were found to be 30.27±12.68pg/ml and 29.32±10.52pg/ml, respectively (p=0.60). When serum IL-17 and IL-23 levels were examined in clinical subsets SSc, it was found that the IL-17 levels of dSSc and lSSc groups were 0.70±0.46pg/ml and 0.65±0.61 pg/ml (p=0.066), respectively, whereas the IL-23 levels were 29.46±13.67 pg/ml and 29.22± 8.10 pg/ml, respectively (p=0.65). Any statistically significant difference between modified Rodnan skin score and IL-17/IL-23 levels were not detected. (p:0.142 and 0.668). The relation between serum levels of IL-17/ IL-23 and pulmonary and gastrointestinal involvement, disease duration, autoantibody profiles was not found. The levels of plasma IL-17 differed significantly in SSc and control groups but not so in IL-23. There was no association of serum IL-17 and IL-23 levels with clinical and autoantibody subsets.Conclusion: In our study we concluded that SSc is associated with serum IL-17 levels, but not with serum IL-23 levels. In the investigation of IL-17 and IL-23 levels, the studies are propagated regardless of the patients? treatment. To eliminate the difference between studies, the role of cytokine on etiopathogenesis in treated and untreated patients should be inquired. Serum IL-17 and IL-23 levels in SSc patients may also be affected depending on whether the patients had immunosuppressive therapy.