Bağcılıkta iyi tarım uygulamaları hakkında üreticilerin bilgi düzeyinin incelenmesi: Manisa ili, Salihli ilçesi örneği


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ÖZLEM ALEMDAR

Danışman: MURAT AKKURT

Özet:

İyi Tarım Uygulamaları insan sağlığını koruyan, sosyal açıdan yaşanabilir, çevreyi ve doğal yaşamı önemseyen, tarımda izlenebilirlik ve sürdürülebilirliğin sağlandığı bir üretim sistemidir. Güvenli gıda üretimini sağlayan İyi Tarım Uygulamaları her geçen gün daha fazla önem kazanmaktadır. Bu çalışma ile Manisa ili Salihli ilçesi, bağcılıkta İyi Tarım Uygulamaları'nda etkili olan faktörlerin belirlenmesi ve İyi Tarım Uygulamaları teknikleri hakkında üreticilerin temel bilgi düzeyinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda, Manisa ili Salihli ilçesi, Merkez, Kemerdamları, Poyrazdamları, Adala, Çapaklı, Bektaşlar, Durasıllı, Pazarköy, Çökelek, Süleymaniye, Kabazlı ve Mersinli mahallelerinde anket çalışmaları yapılmıştır. Bağcılıkta İyi Tarım Uygulamalarını yapan toplam 80 üretici ile birebir görüşülmüştür. Üretici listesine, Salihli Ziraat Odası İyi Tarım Uygulamaları yapan üreticiler listesinden ulaşılmıştır. Çalışma kapsamında, üreticilerin bireysel özellikleri, bağcılıkta İyi Tarım Uygulamaları teknikleri hakkındaki bilgi düzeyi, üreticilerin İyi Tarım Uygulamaları'ndan memnuniyet durumu, karşılaşılan problemler, sunulan çözüm önerileri ve İyi Tarım Uygulamalarının geleceği hakkındaki düşünceler incelenmiştir. Araştırma bulgularına göre, bölgede İyi Tarım Uygulamaları yapan üreticilerin bilgi düzeylerinin genel olarak yeterli olduğu görülmüştür. İyi Tarım Uygulamaları uygulayan bağcıların önemli bir kısmı İyi Tarım Uygulamaları standardı'nın öneminin giderek artacağını, İyi Tarım Uygulamaları'nın tarımsal destekler ile daha da gelişebileceği ve yaygınlaşabileceğini belirtmişlerdir. Bununla birlikte, üzüm yetiştiriciliğinde hastalık ve zararlı mücadelesi konusunda, üreticilerin ilk olarak kimyasal mücadele yöntemine başvurması, entegre mücadele yöntemlerine hakim olmadıkları sonucunu ortaya çıkarmıştır. İlaçlama konusu, önemli risklerden biri olup, üreticilerin ilaçlama yaparken koruyucu ekipman kullanma konusunda ise yeteri kadar duyarlı olmadıkları görülmüştür. Bu sonuçlara göre, özellikle üreticilere yönelik ilaçlama konusunda, eğitim çalışmalarının yapılması gerekliliği ortaya çıkmaktadır.