Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2016
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: BARCHYNAİ KİMSANOVA
Danışman: TÜRKMEN GÖKSEL
Özet:Bu tez çalışması üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde ikinci ve üçüncü bölümde yapılan araştırmaların literatür taraması yapılmıştır. İkinci bölümde firmaların likidite kısıtlı olduğu bir ekonomide devlet tarafından sağlanan kredi sübvansiyonunun refaha olan etkisi incelenmiştir. Optimal kredi sübvansiyonu sağlama politikasını analiz etmek için firmaların likidite kısıtlı olduğu bir monopolistik rekabet modeli ele alınmıştır. Bu çalışmada i) refahı her zaman arttıran bir optimal kredi sübvansiyon oranının mevcut olduğu; ii) optimal olmayan bazı kredi sübvansiyon oranlarının, refahı, politika uygulanmadığı duruma göre azaltabileceği ve iii) optimal kredi sübvansiyon oranını belirlemede piyasa faiz oranının çok önemli bir rolü olduğu gösterilmiştir. Bu makalenin var olan literatüre katkısı optimal kredi sübvansiyonunu belirlemede piyasa faiz oranlarının rolünü belirtmek olmuştur.Üçüncü bölümde formel ve informel sektörü içeren Melitz (2003) statik ve kapalı ekonomi modeline finansal kısıtlar eklenerek geliştirilmiştir. Modelden çıkan sonuçlar şöyledir: 1) Formel şirketlerin düşük faiz oranı ile borç alabilmeleri informel firmaların formel olmalarını teşvik etmektedir; 2) Finansman kaynaklarına ulaşım konusunda finans sistemi gelişmiş olan ülkelerde informel sektörün büyüklüğünü azaltma politikası finans sistemi gelişmemiş olan ülkelere göre daha efektiftir. Burada finansal sistem gelişmişliği ile faiz düzeyinin düşük olması yani (diğer faktörler sabit iken) finansa görece daha kolay ulaşım kastedilmektedir. Ayrıca modelden çıkan teorik sonuçları ampirik olarak desteklemek amacıyla 2004-2011 yılları arası elde edilen ülke çapındaki panel data kullanılmıştır. Formel ve informel firmaların borç alma faizlerinin arasındaki fark formel firmaların finansman kaynaklarına kolay ulaşımını göstermektedir. Ampirik analizin sonucu formel firmaların finansman kaynaklarına kolay ulaşımı ile informel sektörün büyüklüğünün azalmasının bağlantılı olduğunu göstermektedir.Her iki çalışmanın sonuçları refahı artırmak ve kayıt dışı ekonomi ile mücadele etmek isteyen ekonomiler için alternatif politikalar önermektedir.AbstractThis thesis consists of three parts with two papers. In the first part, we give a brief literature review of the papers described in second and third part of the thesis, respectively.In the second part, we analyze the effect of credit subsidies on welfare. We build a model of monopolistic competition with liquidity constraints to analyze the optimal credit subsidy policy. The contribution of this paper is to determine the role of market interest rates on optimal credit subsidy. This paper shows that i) there exists an optimal credit subsidy level which always increases welfare; ii) however, some subsidy levels can decrease welfare compared to no policy case, and iii) market interest rate plays a crucial role to determine the optimal level for credit subsidy.In the third part, we present a closed economy version of the Melitz (2003) model with financial constraints and two sectors, where firms can operate either in the formal or the informal sector. Main findings arising from our model are: 1) Easier access to finance in the formal sector provides an incentive for informal firms to formalize; 2) The policy of reducing informal sector size is more effective in healthier financial systems in terms of access to loans.Moreover, we also use cross-country annual panel data over the period from 2004-2011 to empirically check the implications of our model. Our empirical analysis shows that easier access to finance for formal firms, proxied by the difference between informal and formal lending rates, is associated with a smaller informal sector size.Findings of both papers suggest alternative policies for governments that aim to increase welfare and decrease the informal sector size.