Bakır (II) biyogideriminde surfaktan kullanımı


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: HÜSEYİN KAAN KABADAYI

Danışman: SEVGİ ERTUĞRUL KARATAY

Özet:

Bu tez çalışmasında; uzun yıllardır çevreyi tehdit eden bakır (Cu +2 ) ağır metalinin mayalarla olan biyogiderimine surfaktanların etkisi araştırılmıştır. Bu araştırma için 12 farklı maya izolatının Cu +2 giderim kapasiteleri belirlenmiştir. En yüksek bakır giderim kapasitesi, 5 numaralı maya izolatında, 25 ppm Cu +2 eklenmiş besiyerinde üçüncü günde % 82.7 olarak bulunmuştur. En yüksek Cu +2 giderim kapasitesine sahip maya izolatının genetik tiplendirilmesi yapılmış ve Kluyveromyces marxianus olduğu anlaşılmıştır. Seçilen maya ile yapılan biyoakümülsayon çalışmalarında, Cu +2 başlangıç konsantrasyonu, surfaktan çeşitleri ve konsantrasyonları ve inkübasyon süresi gibi değişkenlerin etkileri incelenmiştir. Bu deneyler sonucunda, 0.1 mM SDS varlığında, 25 ppm Cu +2 içeren besiyerinde, K. marxianus, % 97.6 Cu +2 giderimi yapmıştır. Biyosorpsiyon çalışmalarında ise yine seçilmiş mayanın giderim kapasitesi ile SDS varlığı, Cu +2 başlangıç konsantrasyonu, pH ve zaman değişkenleri arasındaki bağıntı araştırılmıştır. Biyosorpsiyon çalışmaları sonunda 0.1 mM SDS varlığında, 25 ppm Cu +2 içeren, pH 9 olan ortamda % 70.7 Cu +2 giderimi gözlenmiştir. Tüm bu deneyler sonunda, mayaların biyogiderimde başarılı organizmalar olduğu ve anyonik surfaktanların biyogiderim kapasitelerini arttırdığı ortaya konulmuştur. In this dissertation thesis, the effects of surfactants on the yeast mediated bioremoval of copper (Cu +2 ) heavy metals, which has been threatening the environment for many years, was investigated. Cu +2 removal capacities of 12 different yeast isolates were determined for this study. The highest copper removal capasity was found in yeast isolate number 5, at the third day % 82.7 in the medium supplemented with 25 ppm Cu +2 . The genetic identification of the yeast isolate with the highest Cu +2 removal capacity was made and as a result, the yeast isolate was found to be Kluyveromyces marxianus. In the bioaccumulation studies, the effects of variables such as initial concentrations of Cu +2 , surfactant types and concentrations, and the incubation time were investigated with the selected yeast. As a result of these experiments, in the medium containing 0.1 mM SDS and 25 ppm Cu +2 , K. marxianus achieved % 97.6 Cu +2 bioremoval. On the other hand, in the biosorption studies, The relationship between the Cu +2 removal capacity of the selected yeast and the variables including the presence of SDS, the initial concentrations of Cu +2 , pH and time were revealed. As a result of these biosorption studies, % 70.7 Cu +2 bioremoval was observed in the medium containing 0.1 mM SDS and 25 ppm Cu +2 at pH 9. In the light of these results. it was concluded that yeasts are successful organisms at bioremoval and the anionic surfactants increase its bioremoval capacity in general.