Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2011
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: ÖZGÜR IRMAK
Danışman: PERİHAN ÖZYURT
Özet:Bu tez çalışmasında farklı çözücü (aseton, etanol ve tersiyer butanol) içeren total-etch ve self-etch adezivlerin iki farklı uygulama yönteminin derin dentinde mikrogerilim bağlanma dayanıklılığı üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmamızda 120 adet çekilmiş çürüksüz insan molar dişi kullanıldı. Dişlerin okluzal yüzeyleri derin dentin dokusunu açığa çıkartmak amacıyla uzaklaştırıldı. Elde edilen dentin yüzeylerinde 600 gritlik silikon karbid kağıt smear tabakası oluşturmak amacıyla ile 30 s süreyle akan su altında uygulandı. Daha sonra dişler çözücü tipi ve adeziv sisteme göre 20`şerli rastgele 6 ana gruba; her ana grup da uygulama yöntemine göre kendi içinde 2 alt gruba bölündü (n=10). Total etch sistemi uygulanan 3 grupta (Grup 1, Grup 2, Grup 3) fosforik asit uygulamasını takiben aseton, etanol ve tersiyer butanol içeren adezivler dentin yüzeyine fırçayla ovalanarak ve ovalanmadan uygulanıp polimerize edildi. Self-etch adeziv sistem uygulanan diğer gruplarda (Grup 4, Grup 5, Grup 6, Grup 7) da aseton, etanol ve tersiyer butanol içeren adezivler dentin yüzeyine fırçayla ovalanarak ve ovalanmadan uygulanıp polimerize edildi. Daha sonra dişler üzerine yerleştirilen teflon kalıplara 2`şer mm'lik kompozit rezin iki tabaka halinde uygulandı ve LED ışık cihazı ile polimerize edildi. Tüm örnekler 5-55°C'da 10`ar s batırma süresi ile 500 termal siklusa tabi tutuldu. Elde edilen örnekler mikrogerilim testi için hazırlanıp 0,5 mm/dk kafa hızı ile gerilim kuvvetine maruz bırakıldı. Elde edilen değerler MPa cinsinden kaydedildi. Başarısızlık şekilleri 400x büyütmede ışık mikroskobunda (Leica MZ12) değerlendirilip; koheziv, adeziv veya karışık başarısızlık olarak sınıflandırıldı. Bağlanma Dayanıklılığı değerlerinin normal dağılıma uygunlukları grafiksel olarak ve Shapiro-Wilk testi ile incelendi. Adezivlere göre bağlanma dayanıklılığını karşılaştırmak amacı ile Kruskal-Wallis non-parametrik varyans analizi uygulandı. Farklı adezivi belirleyebilmek amacı ile Bonferroni düzeltmeli Mann-Whitney testi ikili post-hoc karşılaştırmalar için kullanıldı. Adezivlere göre fırça ile ovalama uygulaması yapılan ve yapılmayan örnekleri karşılaştırmak için Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanıldı. Bizim çalışmamız için p<0.05 yerine post-hoc ikili karşılaştırmalarda (yanılma payı / ikili karşılaştırma sayısı) p<(0.05/21), p<0.0024 değeri kullanılmıştır. İstatistiksel kararlarda (Bonferroni düzeltmeli post-hoc ikili karşılaştırmalar dışında) p<0.05 düzeyi anlamlı farklılığın göstergesi olarak kabul edildi. Tüm adezivler için fırçayla ovalama uygulamasının bağlanma dayanıklılığını istatistiksel olarak da anlamlı miktarda arttırdığı görüldü (p<0.001). XP Bond ovalanarak ya da ovalanmadan uygulandığında en yüksek bağlanma dayanıklılığı değerlerine sahip oldu.Abstract Aim of this study was to evaluate the effect different application methods of total-etch and self-etch dental adhesives containing different solvents on microtensile bond strength to dentin. In our study 120 extracted sound human third molar teeth were use. Occlusal surfaces of teeth were sectioned in order to obtain deep dentin surface. Surfaces were polished with silicon carbide paper to obtain uniform smear layers. Then teeth were randomly divided into six groups according to adhesive systems and solvent type; each group was divided into two subgroups according to application method (n=10). After acid-etching total etch adhesives with ethanol, acetone or tertiary butanol (Group1, Group2, Group 3) were applied with or without rubbing action and light cured. Self etch adhesives with ethanol, acetone or tertiary butanol (Group 4, Group 5, Group 6) were applied with or without rubbing action and light cured. After bonding procedures resin composites were applied with two increments of 2 mm and light cured individually. Specimens were subjected to thermocycle between 5-55°C for 500 cycles with dwell time of 10 s. Teeth were subjected to microtensile force and data were recorded in terms of MPa. Failure modes were classified as adhesive , cohesive and mixed. Normal distribution of bond strength values were analyzed with Shapiro-Wilk test. Bond strength according to adhesives were analyzed with non parametric Kruskal-Wallis analysis of variance. Differences between adhesives were analyzed Mann Whitney test with Bonferroni correction. Significance value was p<0,0024 in post-hoc comparisons, others were analyzed with a significance value of p<0,05. For all adhesives tested rubbing action significantly improved bond strength to dentin (p<0,001). XP Bond showed highest bond strength values with or without rubbing action (p<0,05).