Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: EMEK YILDIRIM
Danışman: FİLİZ ZABCI
Özet:2000'de, Vladimir Putin'in iktidara gelmesi ise, devletin otoriter bir rejim modeline geçiş yapmasının girizgâhı olur. 2000'lerin başları itibariyle, dünya petrol ve gaz fiyatlarındaki yükselişinin bir neticesi olarak ülke genelinde ortaya çıkan bir nispi refah artışıyla, Rus halkının gündelik hayatında görece bir iyileşme sağlanmış olmasına rağmen, Rus toplumu sathında yoksulluğun ciddi bir oranda azalmayışı ve borçlanmanın yaygınlaşmasının yanısıra, emek piyasalarının esnekleşmesi ve güvencesizleşmesi de hızla artış göstermektedir. Tüm bunlara ek olarak, Putin'in yönetimi altında, bir yandan gün be gün otoriterleşen devlet tarafından toplumsal muhalefet baskı ve zor mekanizmaları ile bastırılmaya çalışılırken, diğer yandan da toplumsal alanda milliyetçilik, şovenizm, zenofobi, homofobi, cinsiyetçilik ve muhafazakârlık yükselişe geçmiş bulunmaktadır. Bu bağlamda, toplumsal muhalefetin bağımsız öğelerinin ve muhtemel karşı-hegemonik direniş odaklarının bu hegemonik projeye ve pratiklerine karşı geliştirdiği tavır ve tutumlar ise, birçok dâhili ve harici nedenden dolayı, organik bir toplumsal hareketlenme veya muhalif yapılanma yaratmak yerine, 2011-2013 sürecinde de görüldüğü gibi çoğunlukla daha çok konjonktürel bir dalga olarak vuku bulabilmektedir. Bu sebeple, bu çalışmada, böylesine bir ekonomi politik çerçeve dâhilinde, Putin yönetimi altındaki Rusya'daki mevcut hegemonik ve karşı-hegemonik tarafların irdelenmesi üzerinden Rus toplumsal muhalefetinin imkânlarının ve sınırlılıklarının tartışılması amaçlanmaktadır. In 2000, the accession to power of Vladimir Putin has been introducing of the state's transition to an authoritarian regime model. By the augmentation of the relative welfare country-wide as a result of the increase of the world-wide oil and gas prices by the beginning of 2000s, although it has been provided a relative recovery in the daily life of the Russian people, flexibilization and precarization of the labor markets has been increased rapidly, in addition to a not decreasing poverty and prevalent indebtment throughout the Russian society. Together with all these, on the one hand, social opposition have been surpassed through the instruments of oppression and coercion mechanisms by the state becoming authoritarian day-by-day; on the other hand, nationalism, chauvinism, xenophobia, homophobia, sexism and conservatism have been on the rise. In this regard, the manner and attitude, which independent elements of the social opposition and potential counter-hegemonic resistance powers develop against this hegemonic project and its applications, mostly occur as a conjunctural upsurge much more as seen between 2011 and 2013, in spite of producing an organic social movement or an opponent organization, because of many internal and external reasons. Therefore, in this work, it will aim to discuss the opportunities and limitations of the Russian social opposition through examining the hegemonic and counter-hegemonic sides in Russia under the Putin's government within this political economic framework.