Etnografya müzelerinden somut olmayan kültürel miras müzelerine (tarihçe, yaklaşımlar, uygulamalar)


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MELEK ESEN

Danışman: PINAR KASAPOĞLU AKYOL

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Günümüzde hızın, küreselleşmenin ve hızla gelişen iletişim teknolojilerinin etkisiyle kültürler tek tipleşme, kaybolma ya da bozulma gibi sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. Bu gibi sorunlar kültürel miras kavramında da bir değişime ve dönüşüme sebep olmuştur. Yukarıda sayılan sorunlar ve kültürel miras kavramında yaşanan değişimler sonucunda ulusal ve uluslararası alanlarda çeşitli kuruluşlar tarafından adımlar atılmıştır. Bu adımlardan en önemlisi 2003 yılında UNESCO tarafından hazırlanan “Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi”dir. Türkiye bu sözleşmeye 2006 yılında taraf olmuştur ve o tarihten itibaren sahip olduğu somut olmayan kültürel mirasını korumak ve yaşatmak için çalışmalar yapmıştır. Bu çalışmalardan biri de somut olmayan kültürel mirasın ruhunu yakalayamayan ve yansıtmayan etnografya müzeleri gibi müzelerin yerine tamamen somut olmayan kültürel mirasa uygun, yaşayan, canlı müzeler oluşturmak olmuştur. Bu çalışmada temel olarak, etnografya müzelerinden somut olmayan müzelere giden sürece tarihsel bir yol izlenerek değinilecektir. Ayrıca etnografya müzeleri ve somut olmayan kültürel miras müzeleri arasındaki uygulama ve yaklaşım farkları Ankara Somut Olmayan Kültürel Miras Müzesi ve Ankara Etnografya Müzesi özelinde karşılaştırmalı bir şekilde incelenecektir ve tartışılacaktır.