Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: RENATA PRISCYLLA CAROLINA DE OLIVEIRA
Danışman: MELEK MELAHAT FIRAT
Özet:Uluslararası yardımların Mozambik için önemli bir rolü bulunmaktadır. Yardımlar, savaş sonrası ortamda ülkeyi ayakta tutmuştur ve hâlen de devlet bütçesinin temel kaynaklarından birini oluşturmaktadır. Esasında yardım akışını sürdürmek amacıyla Mozambik hükümeti donörlere, ülkede kendi stratejilerini tatbik etme imkânı vermiştir. Bununla birlikte büyük miktarda yardım transferleriyle geçen onlarca yıldan sonra bile ülke hâlâ aşırı derecede yoksuldur ve yüksek büyüme oranlarına rağmen ülkenin dış yardımlara bağımlılığı sona ermemiştir. Bu tezde devlet-donör ilişkisi, donörlerin güçlü nüfuzu ve hükümetin yardımlara bağımlılığıyla birlikte değerlendirilmiştir. Dış yardımlar, yıkıcı bir iç savaşın ardından Mozambik için faydalı olmaktadır ve ülkenin kalkınmasını sağlamak amacıyla yıllar boyunca da devam etmiştir. Ancak bunun yanısıra, dış yardımların hükümetin planlama ve yönetimini parçalayan, devleti zayıflatan ve yoksulluğun azaltılması yönünde beklenen başarıyı sağlayamayan yıkıcı yan etkiler de doğurmuş olduğu öne sürülmektedir. International aid plays a fundamental role in Mozambique. It has sustained the country in the post-war scenario and still is one of the main sources of government budget. In order to keep the flow of aid, Mozambique's government has basically let the donors execute their own strategy in the country. Nevertheless, after decades of huge transfers of aid, the country is still extremely poor and even high rates of growth have not ended the dependence on external aid. Considering the government-donor relationship with heavy influence of donors and reliance on aid from government, this thesis argues that while external aid helped Mozambique after a devastating civil war, continuing over the years with the purpose to lead the country to development, it also had perverse side-effects, fragmenting government planning and management, weakening the state and achieving less than expected in poverty alleviation.