Hemoglobin içeriğine dayalı transfüzyon ile standart eritrosit süspansiyonu transfüzyon etkinliğinin karşılaştırılması


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ERDEN ATİLLA

Danışman: ÖNDER ARSLAN

Özet:

Eritrosit süspansiyonu (ES) ünitelerinin hacimleri standart kriterlerle belirlenmişse de hemoglobin (Hb) içerikleri farklıdır. Halen klinik rutin transfüzyon uygulamaları, eritrosit süspansiyonlarının ünite sayısına dayanmaktadır. Şimdiye kadar Hb içeriğine ve ünite sayısına dayalı transfüzyon uygulamaları arasında karşılaştırmalı çalışma yapılmamıştır. Biz bu çalışma ile iki yöntemin etkinliklerini karşılaştırmayı amaçladık.89 hasta çalışmada yer aldı (55 erkek; 34 kadın). Ortanca yaş 46 (19-75) ve tanılar; 44 Akut lösemi, 17 lenfoproliferatif hastalık, 11 plazma hücre hastalığı, 15 kemik iliği yetmezliği, 1 orak hücreli anemi ve 1 solid tümör; olarak belirlendi. Uygulanan 178 transfüzyon epizodunun; 92' si çalışma, 86' sı kontrol koluna randomize edildi. 51 hasta 1, 38 hasta ?2 epizotta değerlendirildi (ortanca 3; 1-7). Hesaplamalar kan bankalarımızda kullanılan, Hemosoft İşletim Sistemi'yle yapıldı. ES ünitesi Hb içeriği; donör Hb'i doğrultusunda hesaplandı. Çalışma kolunda alıcı; boy, güncel kilo, güncel ve hedef Hb verileri ile gerekli Hb miktarı hesaplandı ve stokta yeterli Hb içeriğinde ES bulunabilirse (başarılı), ünite sayısının azaltılması hedeflendi. Uygun ünite bulunamayanlarda (başarısız) ve kontrol kolunda istenen sayıda ES ünitesi gönderildi. Transfüzyon sonrası 2. saatte Hb kontrolü yapıldı. Çalışma ve kontrol kolunda hasta özellikleri benzerdi.Çalışma kolunda 92 epizodun 84' ünde 2, 8'inde 3 ünite ES istemi yapıldı. 38 epizotta uygun ünite bulundu (%41,3; 38/92). 30'unda, 2'de 1 ünite ve 8'inde, 3'de 1 ünite ES azaltıldı (% 19,8; 38/192). Uygun Hb içeriğinde ünite bulma başarısı; düşük kilolu, kısa boylu hastalarda ve ES stok sayısı fazla olduğunda; daha yüksek bulundu. Kontrol kolunda 86 epizotta da 2 ünite istendi ve gönderildi. Hedeflenen Hb değerine ulaşma oranları; çalışma ve kontrol kolunda (p=0,1), başarılı ve başarısız gruplarda (p=0,3), kontrol kolu ve başarısız grupta (p= 0,4); istatistiksel olarak benzer bulundu. Ünite Hb içeriği ve hedef Hb'e ulaşma ilişkisinin, anlamlı olduğu gösterildi (p=0,01). Raf ömrü ve hedef Hb'e ulaşma ilişkisi anlamsızdı (p=0,7).Sonuç olarak; Hb içeriğine dayalı ve ünite sayısına dayalı ES transfüzyonlarının, etkinliklerinin benzer olduğunu gösterdik. Hb içeriğine dayalı transfüzyon ile ünite sayısında tasarruf ettik. Uygun Hb içeriğinde ES ünitesi bulma başarısının; stok sayısı ile doğru, vücut ağırlığı ve boy ile ters orantılı olduğunu saptadık. AbstractAlthough the volume of the red blood cell (RBC) units has been identified according to the standards, the hemoglobin (Hb) content of them are all different. In practice, the RBC transfusions are based on the number of units. No study has yet been carried out to compare an Hb content-based RBC transfusion with a unit-based one. In this study, we aimed to compare the efficiencies of these two different RBC transfusion methods.89 patients were enrolled for the study. The median age was 46 (range, 19-75). Male-to-female ratio was 55:34 and patients? diganoses were; 44 acute leukemia, 17 lymphoproliferative disorder, 11 plasma cell disorders, 15 bone marrow defects, 1 sickle cell disease and 1 solid tumor. 92 of the 178 transfusion episodes were randomly allocated to the study group and 86 of them to the control group. The calculations were done by Hemosoft Blood Banking Management & Information System, an in-house software used within the Blood Bank of our hospital. The Hb level of the units was calculated with respect to the donors? Hb concentrations. Within the study group, the required Hb amount was calculated based on the patients? height, actual body weight (ABW) and their actual and targeted Hb. The Hb levels of the RBC units within the inventory were checked and if an available RBC unit with the required Hb amount was found, used in order to reduce the number of RBC units transfused. The number of units as ordered was used in cases where there were no available matching RBC unit and within the control group. Posttransfusion Hb was checked 2 hours after transfusion. Characteristics of the patients, within the study group and the control group, were similar. 51 patients had only 1 transfusion episode and 38 patients had 2 or more (median 3; range 1-7)2 units were ordered for 84 of the 92 episodes within the study group and 3 units were ordered for 8 of them. A suitable matching unit was found for 38 of the episodes. (41.3%; 38/92). Two-unit orders were reduced to one within 30 episodes and three unit orders were reduced to two within 8 episodes (19,8%; 38/192 ). The possibility of finding a suitable unit was higher within low weight-short patients and within a bigger size of inventory. The ratio of achieving the target Hb within the study group and the control group (p=0,1), within the matched and unmatched groups (p=0,3) and within the control group and the unmatched group (p=0,4) were similar. The relation between the Hb content of the RBC unit and the rate of achieving the target Hb was found to be significant (p=0,01). The relation between the shelf life of the RBC units and the rate of achieving the target Hb was found to be insignificant (p=0,7).As a result; we demonstrated that the efficiencies of Hb content-based and unit- based RBC transfusion policies were similar. Less number of RBC units were used by Hb-content based transfusion policy. We also demonstrated that the possibility of finding a suitable Hb content match was directly proportinal to the size of the inventory and inversely proportional to the weight and height of the patient.