ADÖLESANLARIN YEME TUTUMLARI VE BESLENME ALIŞKANLIKLARININ KRONOTİPE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2022

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: NURSENA ERSOY

Danışman: Hülya Yardımcı

Özet:

Bu çalışma; 10-14 yaş adölesanların yeme tutumları ve beslenme alışkanlıklarını değerlendirmek amacı ile yapılmıştır. Araştırma Ankara Şehir Hastanesi’ne başvuran 10-14 yaş arasında olan 314 adölesan ile yürütülmüştür. Araştırma verileri anket formu ile yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak toplanmış, antropometrik ölçümleri araştırmacı tarafından alınmış ve biyokimyasal parametreleri hasta dosyalarından izinleri doğrultusunda elde edilmiştir. Anket formunda sosyodemografik bilgiler, beslenme alışkanlıkları, Çocuklar için Üç Faktörlü Yeme Anketi (Child Three-Factor Eating Questionnaire; CTFEQ), Çocukluk Dönemi Kronotip Anketi, besin tüketim sıklığı anketi, 24 saatlik geriye dönük hatırlatma yöntemi ile besin tüketim kaydı yer almaktadır. Adölesanların ortanca yaşı 11 yıl (10,0-14,0), online eğitime katıldıkları ortanca gün sayısı 5 gün/hafta’dır (0-5 gün/hafta) ve %55,7’si 2826-4325 TL hane gelirine sahiptir. Adölesanlar Çocukluk Dönemi Kronotip Anketi’ne göre sabahçıl, ara ve akşamcıl olarak sınıflandırılmıştır. Adölesanların %51,9’u ara tiptir ve kronotipler arasında antropometrik ölçümler açısından anlamlı farklılık yoktur (p>0,05). Akşamcıl tiplerin iki ana öğün tüketme oranı (%60,8) diğer kronotiplere göre anlamlı düzeyde yüksektir ve sabahçıl tiplerin sabah öğün saati (10:00 (07:30-13:30) diğer tiplere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde erken saatlerdir (p<0,05). Kronotipler arasında günlük enerji, makro, mikro besin ögesi alımları ve besin grupları tüketim miktarları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Bazı besin alımları incelendiğinde; akşamcıl tiplerin ara tiplere göre günlük şekerli içecek (kkal/gün) alımlarının daha yüksek; sabahçıl tiplerin ise cips tüketimlerinin (kkal/gün) daha yüksek olduğu saptanmıştır (p<0,05). Yeme tutumları ve biyokimyasal parametreler açısından kronotipler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Bunun yanı sıra adölesanlar yeme tutumu toplam puanı ortanca değerine göre CTFEQ<33 ve CTFEQ≥33 olmak üzere incelenmiştir. CTFEQ≥33 olan adölesanlarda fazla kilolu-obez (%62,6) oranı, normal üst orta kol çevresi (%46,0) oranı daha yüksek iken; CTFEQ<33 olanlarda ise abdominal obezite oranı (%80,8) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir (p<0,05). CTFEQ≥33 olan adölesanların %77,3’ü, CTFEQ<33 olan adölesanların ise %57,9’u iştahının iyi olduğunu ifade etmiştir (p<0,05). CTFEQ gruplarına göre adölesanların günlük enerji, mikro ve makro besin ögeleri alımları arasında niasin dışında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır. CTFEQ≥33 olan adölesanların günlük ekmek ve tahıl grubu tüketim porsiyonu 4,5 (0,6-15,0), CTFEQ<33 4,1’dir (1,5-17,8) (p<0,05). Programlı gün ve ortalama uyku süresisi, CTFEQ<33 olan adölesanlarda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir (p<0,05). Ayrıca adölesanların yeme tutumu, beslenme alışkanlıkları, uyku süreleri ve kronotip arasında istatistiksel olarak anlamlı çeşitli ilişkiler saptanmıştır. Sonuç olarak adölesanların yeme tutumları ve beslenme alışkanlıkları kronotipe göre değişiklik göstermektedir; yeme tutumları da beslenme alışkanlıklarında farklılığa neden olabilir.

Anahtar Kelimeler: Adölesan, Beslenme, Kronotip, Yeme Tutumu