Heidegger felsefesinde ölüm ve doğruluk ilişkisi üzerine bir deneme


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2004

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: SENEM KURTAR

Danışman: ERTUĞRUL RUFAYİ TURAN

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Bu tez, Heidegger felsefesinin erken döneminde 'Ölüm' ve 'Doğruluk' arasındaki ilişkinin açımlanmasını amaçlamaktadır. Tüm kariyeri boyunca, Heidegger'in başlıca konusu varlığın 'ousia' ya da daima 'olan' (her ne ise o olan) olarak anlaşıldığı metafizik geleneğin aşılmasıdır. O'na göre, varlıkbilimsel sorgulama varlığın sonluluğunun temel deneyimini geri getirmelidir. Varlık ve Zaman'da Heidegger varlığın anlaşılmasının Dasein'in zamansal açıklığında temellendiğini iddia eder. Bu, varlık kendisini sonlu olarak Dasein'in 'Ölüm'ünü 'öngören kararlılığı'nda yani, 'otantik' durumunda açımlar; demektir. Tezin ilk bölümü, Dasein'in varlığın açıklığında nasıl ya da ne durumda olduğunu, Varlık ve Zaman'da önerildiği gibi, Dasein'in egzistansiyal yapısının çözümlenmesiyle göstermeyi amaçlar. İkinci bölüm, Dasein'in 'aşkın', başka bir deyişle, 'ayrılan', tek tek 'şey'leri 'aşan' varlığının sonluluğunu göstermek için, Dasein'in varlığını 'Ölüm' olarak ya da 'Ölümlü' bir varlık olarak açımlar. Son bölüm, varlığın doğruluğu olarak düşünülen Dasein'in sonlu açıklığının Dasein'in kendi 'Ölüm'ü için 'kararlılığı' olarak belirlenen 'otantikliği'nde temellendiğini açığa koymaya çalışır.