Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: BURCU ÇALİŞKAN
Danışman: TÜRKMEN GÖKSEL
Özet:Eğitim beşeri sermayenin, beşeri sermaye de büyümenin temel kaynaklarındandır. Bir ailenin çocuklarının eğitimi için alacağı kararlar makro düzeyde bir ülkedeki kümülatif eğitim seviyesini ve dolayısıyla beşeri sermaye ve büyümeyi çok yakından etkileyecektir. Bu çalışmada hanehalkının doğurganlık eğiliminin analiz edilmesinde çocuk büyütmenin aileye yüklediği ek maliyet ile bu maliyeti telafi etmek ve ebeveynleri çocuk sahibi olmaları konusunda teşvik edebilmek amacıyla devletin gerçekleştirdiği uygulamalar ele alınmıştır. Devletin sağladığı bu sübvansiyonu ebeveynlerin çocuk sayısını artırmak yerine, daha kaliteli çocuklar (eğitim yönünden) yetiştirebilmek için finanse etmesinin beşeri sermayenin geliştirilmesi adına daha yararlı olacağı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca çalışmada çocukların gelecekte ebeveynlerine karşı fedakâr davranacakları varsayımı altında, ebeveynlerin doğurganlık oranı üzerinde bu davranışların etkisini analiz etmek amacıyla hazırlanan model ele alınmış ve ebeveynlerin geleceklerini önemseme dereceleri arttıkça çocuk sayısını artırma eğiliminde oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Beşeri Sermaye, Doğurganlık, Eğitim, SübvansiyonAbstractJust as education provides one of the major resources of human capital, human capital is also one of the major resources of the growth. At macro level, parents’ decisions on the education of their children shall influence the level of cumulative education and hence the human capital and growth closely. Towards analysing the fertility tendency of household, this study addresses the state practices with a view to compensating the incremental costs imposed by child-rearing on families and encouraging parents to have children. It is concluded that the state subvention would be more useful in terms of improving the human capital when financed for raising more qualified (in terms of education) children, instead of enabling parents to increase the number of their children. Furthermore, supposing that children would act self-sacrificing to their parents in the future, this study discusses the model developed for analysing the impact of such behaviours on the fertility rate and concludes that parents tend to have more children if they attach more importance to their future.