Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2013
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: SALİM İLKSEN BAŞÇEKEN
Danışman: SELÇUK MEVLÜT HAZİNEDAROĞLU
Özet:Kolorektal cerrahi ve diğer gastrointestinal sistem cerrahileri gözönüne alındığında anastomoz kaçakları önemli bir sorun oluşturmaktadır. Cerrahi teknikte, anestezide, preoperatif hazırlıkta ve postoperatif bakımdaki tüm teknolojik gelişmelere rağmen anastomoz kaçakları halen yüksek oranda mortalite ve morbidite sebebidir. Özellikle kolon iskemisi ve mezenter iskemi durumlarında yapılan anastomozlar da bu risk daha da artmaktadır. Bu durumlarda oluşan iskemireperfüzyon hasarı yara iyilşemesini de kötü etkilemektedir. Anastomoz iyileşmesine katkıda bulunan önemli faktörlerden bir de doku kanlanmasıdır. İskemi-reperfüzyon hasarı sonrası dokuda oluşan mikrovasküler yatakta vazokonstrüksiyon kısır döngüsünü kırmak amacıyla birçok madde denenmiştir. Bu çalışmanın amacı vazodilatatör ve antispazmodik etkileriyle yaygın kullanım alanına sahip olan papaverinin iskemik kolon anastomozlarının iyileşmesi üzerine olan etkilerini araştırmaktır. Çalışmada 40 adet, 8-10 haftalık Wistar-Albino soyuna ait dişi rat kullanıldı. Her biri 10? ar hayvan bulunduran 4 adet grup oluşturuldu. 1. grup; kontrol grubu, 2. grup; iskemi-reperfüzyon sonrası anastomoz grubu, 3. grup; iskemi-reperfüzyon sonrası anastomoz ve tek doz intraperitoneal papaverin grubu, 4. Grup; iskemireperfüzyon sonrası anastomoz ve günlük intraperitoneal papaverin grubu olarak belirlendi. 1. gruba anestezi verilmesini takiben çekumun 3 cm distali çıkan kolon transekte edilerek ucuca anastomoz edildi. 2. gruba anestezi verilmesini takiben çekum ve çıkan kolon mezosu mikrovasküler klemplerle klempenerek 60 dakika iskemi ve 60 dakika reperfüzyon uygulandı. İskemi ve reperfüzyonu takiben çekumun 3 cm distali çıkan kolon transekte edildi ve ucuca anastomoz edildi. 3. gruba 2. gruptaki işlemlere ek olarak anastomoz sonrası intraperitoneal 60 mg/kg papaverin uygulandı. 4. Gruba 3. gruba ek olarak postoperatif 10 gün boyunca intraperitoneal günlük 60 mg/kg papaverin uygulandı. Postoperatif 10. Günde tüm ratlar sakrifiye edilerek anastomoz patlama basınçları ölçüldü. Anastomoz hattından alınan parçalara patolojik inceleme ve hidroksiprolin ölçümü yapıldı.37 Çalışmanın istatistiksel analizi Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik Anabilim Dalı? nda yapıldı. Anastomoz patlama basınçları, hidroksiprolin düzeyleri ve patolojik iyileşme skorları açısından karşılaştırma yapıldığında hem tek doz intraperitoneal papaverin hem de günlük intraperitoneal papaverin grubuyla iskemi-reperfüzyon grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar saptandı. Tek doz intraperitoneal papaverin ve günlük intraperitoneal papaverin grupları arasında ise hidroksiprolin düzeyleri dışında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Sonuç olarak papaverinin iskemi-reperfüzyon sonrası yapılan anastomozlarda iyileşmeye katkı sağladığı görüldü. İlerleyen dönemlerde daha geniş gruplarla ve daha çok parametre kullanılarak deney yapılması daha net ve güvenilir sonuçlar sağlayacaktır. Abstract Anastomotic leak is already the most devastating complication after colorectal surgery and other gastrointestinal tract surgeries. Altought the technological improvements in surgical technique, anesthesia, preoperative preperation and postoperative care; the anastomotic leak result with high mortality and morbidity rates. Especially in colonic ischemia and mesenteric ischemia setting, this risk becomes higher because of the ill effects of ischemia-reperfusion injury on the healing process. The blood supply is very important factor in anastomotic healing. Many molecules tested to break the vicious cycle of microvascular bed vasoconstruction after ischemia-reperfusion injury. Papaverine, a vasodilatatory and antispasmodic agent has long been used in many ischemic conditions setting for its potentially protective effects. The aim of this study is to investigate the effects of papaverine on healing colon anastomosis. Eight- to ten- weeks- old female, forty, Wistar-Albino rat were used for this study. The rats were randomised in four groups, every group included ten animals. Groups defined as, 1. group; control group, 2. group; ischemia-reperfusion and anastomosis group, 3. group; ischemia-reperfusion and anastomosis + intraperitoneal one dose papaverine group, 4. group; ischemia-reperfusion and anastomosis + intraperitoneal Daily(ten days) papaverine group. After administration of anestesia to 1. group, the ascenden colon distal to 3 cm from ceacum transected and end-to-end anastomosis was made. After administration of anesthesia to 2. group, after sixty minutes ischemia with microvasculer clips on mesocolon and sixty minutes reperfusion, the ascendend colon distal to 3 cm from ceacum transected and end-toend anastomosis was made. After administration of anesthesia to 3. group, in additionally the group 2, intraperitoneal papaverine injection was made. After administration of anesthesia to 4. group, in additionally the group 3, daily intraperitoneal papaverine injection was made postoperatively ten days. After ten days all rats were sacrifised and anastomotic bursting pressures were measured. The 39 hydroxyproline measurement and histopathological examination was made from the parts of the anastomosis. The statistical analysis was made in Ankara University Medicine Faculty Department of Biostatistics. There was statically significant difference in group three and four from group two for anastomotic bursting pressures, hydroxyproline measurements and anastomotic healing scores of histopathological examination. There was no statically significant difference in group tree from group four except hydroxyproline measurements. In conclusion, there was significant good effects of papaverine on healing of anastomosis after ischemia-repefusion injury. In later periods, with larger groups and more parameters, experiments will provide clearer and more reliable results.