Cumhuriyet Dönemi yaygın din eğitimcilerinin yetiştirilmesinde eğitim programı-istihdam alanı ilişkisi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: SÜLEYMAN YAVUZ

Danışman: CEMAL TOSUN

Özet:

Cumhuriyet döneminde yaygın din eğitimi adı altında yapılan din hizmetleri faaliyetlerini yürütme görevi, 03 Mart 1924 tarihinde kurulmuş olan Diyanet işleri Başkanlığına veriliştir. Başkanlık bu görevi farklı unvanlarda istihdam ettiği yaygın din eğitimcileri marifetiyle icra etmiş ve istihdam ettiği yaygın din eğitimcilerinde değişen şartlara göre yaptıkları görevlerin gerektirdiği bir takım yeterlikler aramıştır. Bu çalışmanın birinci bölümünde Cumhuriyet döneminde yaygın din eğitimcilerinin istihdam alanı olan Diyanet işleri Başkanlığının yaygın din eğitimcilerinde aradığı yeterlikler belirlenmiş ve 1924‟ten bu tarafa bazı yeterliklerin her dönemde mutlaka bulunması istendiği, bunun yanında günümüze yaklaştıkça yeni yeterlikler eklenerek mesleki formasyon bakımından daha donanımlı yaygın din eğitimcilerinin istihdam edilmeye çalışıldığı sonucuna varılmıştır. Cumhuriyet tarihinde din hizmetlerinin ifası ile mükellef memurların yetiştirilmesinin amacıyla açılan İmam Hatip Liselerinin ve yüksek diniyat mütehassısları yetiştirmek için açılan İlahiyat Fakültelerinin sonuç itibariyle yaygın din eğitimcisi yetiştirme gibi bir işlevi olmuştur. Araştırmamızın ikinci bölümünde yaygın din eğitimcilerinin yetiştirildiği söz konusu eğitim kurumları için hazırlanan programların Diyanet işleri Başkanlığının aradığı yeterlikleri kazandırıp kazandıramadığı programda yer alan ders isim, içerik ve saatlerinden hareketle tespit edilmeye çalışılmıştır.AbstractThe mission execution of non-formal Religious Education made under the name of religious services in the Republican Period has been given to the Presidency of Religious Affairs, which was established on March 3, 1924. Presidency of Religious Affairs performed this mission by competencies sought in religion teacher / qualifications whom Presidency employed in different titles and postulated various qualifications in these non-formal Religon Educators according to changing/developing conditions as required. In the first part of this study, it is defined competencies/qualifications of non-formal Religon Educators that Presidency of Religious Affairs sought as employer of non-formal Religon Educator and it is conculeded that Presidency of Religious Affairs has demanded some qualifications have to be in non-formal Religon Educators in each period since 1924 and as well has empoleyed non-formal Religon Educators who are better equipped in terms of employment of professional formation by adding new competencies / qualification in contemporary period. In the Republican Period, having been established İmam Hatip High Schools in order to train officers of religious services performances and Faculty of Theology to educate specialist in religion studies, as a result have served as a function to train non-religion educator. In the second part of our study, curriculum / curricula, content and time, program course, titles of the subdjects that were prepared for formal Religon Educators of Religious Affairs and whether competence provide for the demand of Presidency of Religious Affairs in these educational institutions have been studied to determine.