Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: CANSU YILMAZ
Danışman: AHMET CÜNEYT GÜLTEKİN
Özet:Bu çalışmanın amacı, İtalyan düşünür Gianni Vattimo'nun Batı metafiziği düşünce geleneğini, üstesinden gelme mantığı yerine, kıvırma ya da bükerek aşma anlamında bir eleştiri ve yeniden yorumlama tarzı olarak zayıf düşünce (il pensiero debole) adını verdiği hermenetik bir yaklaşımı ile beraber hermeneutik bir akıl önerisinin ortaya atılmasıdır. Bu bağlamda Platon, Descartes ve Kant, Batı metafiziği düşünce geleneğinin başlatıcı, modernize edici ve eleştirel bir perspektiften yeniden güçlendirici momentleri olarak kabul edilmektedir. Kant sonrası felsefe, eleştirinin radikalize hale geldiği Nietzsche ve Heidegger'in Batı metafiziği ve bu düşünceye özgü temelcilik ve akılcılık eleştirileri ile farklı bir boyut kazanmıştır. Vattimo, postmodern hermeneutiğinde Nietzsche ve Heidegger'i hermeneutik nihilizme doğru bir diyaloğa davet ederek Batı metafiziğini zayıflayan bir düşünce olarak yeniden yorumlar. Onun nihilizmle postmodern durumları uzlaştırarak geliştirdiği yorumlama pratiği, aklın yol açtığı düşünülen krizlerin ötesine geçmeye ve aklı güçlü metafizik iddialarından kurtararak hermeneutik bir biçimde yeniden yapılandırmaya imkân tanır. Sonuç olarak, bu çalışmada Batı metafiziğinin varlığını güçlü biçimde sürdürdüğü postmodern zamanlarda düşünmeyi yeniden aktif hale getirme düşüncesi amaçlanır ve hermeneutik akıl, bu tür bir düşünme için olası en iyi çıkış yolu olarak değerlendirilir. The aim of this thesis is to make a suggestion of hermeneutic reason by following philosophical style that Italian thinker Gianni Vattimo named as weak thought (pensiero debole), which is a way of criticism and re-interpretation of twisting Western metaphysics tradition without understanding it by logic of overcoming. In this context, Plato, Descartes, and Kant are considered to be the reinforcing moments of Western metaphysics respectively as an initiating, modernizing and critical perspective. After Kant, philosophy in which the criticism became radicalized, gained a different dimension with the criticism of Western metaphysics, as well as foundationalism and rationalism that is specific to this thought that Nietzsche and Heidegger put forward. Vattimo, with his postmodern hermeneutics, reinterprets Western metaphysics as weakening thought by inviting Nietzsche and Heidegger for a dialogue through hermeneutical nihilism. His practice of interpretation, which he reconciles with postmodern conditions and nihilism, allows him to go beyond the crises which reason is thought their cause and to emancipate the reason from strong metaphysical claims in a hermeneutically way. In conclusion, it is aimed to reinforce thinking actively at the postmodern times in which the Western metaphysics still exists in a strong way and hermeneutical reason is evaluated as the possible best way out for crises of this kind of thinking.