Amélie Nothomb'un romanlarında kimlik sorunsalı


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ÖMER ULUSOY

Danışman: MEHMET NEDİM KULA

Özet:

ÖZET “Fransızca edebiyatın aykırı çocuğu” diye adlandırılan Belçika asıllı Amélie Nothomb, ilk romanı Katilin Temizliği’nin 1992’de yayınlanmasının ardından büyük bir başarı yakalar. Gerek kurgusal gerekse özyaşamöyküsel yapıtlarında herşeyden, ama özellikle kendinden bahseder. Kendini karakterleriyle o denli özdeşleştirir, tıpkı Flaubert gibi, “Pétextat Tach, o benim” açıklamasını yapar: ilk romanının baş kişisi. Bu çalışmanın başlıca amacı, kimlik sorununu, Nothomb’un kurgusal yapıtlarında değil de, kendisini temel alarak yazdığı, yani sırasıyla Le Sabotage amoureux, Stupeur et tremblements, Métaphysique des Tubes, Açlığın Biyografisi ve Ne Âdem Ne Havva gibi özyaşamöyküsel yapıtlarında incelemektir. Söz konusu özyaşamöyküsel yapıtlar sadece Nothomb’un kimliğini ortaya koymakla kalmaz, ayrıca okur için mutluluklarla olduğu kadar hüzünlerle de zenginleştirilmiş etkileyici bir okuma zemini oluştururlar. Kendini Boru Tanrı olarak gördüğü Japonya’da, bir çocuk olmanın verdiği tümlük duygusunun bilincinde olduğu çocukluk yıllarından söz eder. Dünyanın dört bir yanında – Çin, ABD, Laos, Bangladeş, Birmanya ve son olarak kendi ülkesi Belçika’da - yaşadığı sürgün günlerini anlatır. Bu yapıtların incelenmesi yoluyla amaçlanan, Amélie Nothomb’un – çocuk, küçük kız, kendi bedeni içinde mutsuz ergen ve nihayet yazar olarak – okuruna, kendi hayatının farklı evrelerinin ekseninde oluşturduğu kimliğini nasıl sunduğunu ortaya çıkarmak ve anlamaktır. Bu amaçla yazarın beş özyaşamöyküsel yapıtındaki kimlik sorunu, çeşitli sosyal bilimler kuramlarının ve yazarın yapıtları üzerine yapılmış daha önceki çalışmaların ışığında ele alınacaktır.Ulusoy, Ömer, The question of identity in the novels of Amélie Nothomb, Master’s Thesis, Advisor: Prof. Dr. Nedim Kula, 177 p. ABSTRACT “L’enfant terrible of literature in French” Amélie Nothomb, of Belgian origin, became a success after the publication of her first novel The Hygien of the Assassin in 1992. She talks about everything but especially about herself both in her fictional works and in the autobiographical ones. She identifies herself with her characters to such an extent that she declares, just like Flaubert did, “Pétextat Tach, that’s me”: the main character of her first novel. The main objective of the present study is to analyse the question of identity, not in her fictional works but in those which she based on herself, that is to say, her autobiographical ones such as Loving Sabotage, Fear and Trembling, The Character of the Rain, The Life of the Hunger and Tokyo Fiancée, respectively. These autobiographical works not only reveal her identity but also constitute a fascinating ground for reading, rich in happiness as well as in sorrow. She speaks of her chilhood years when she feels herself as the Tube God, knows the plenitude of being a child in Japan, as well as of her first exiles to the four corners of the world: to China, USA, Laos, Bengladesh, Birmania and finally to Belgium, her own country. Through the analysis of these works, the aim is to extricate and understand how Amélie Nothomb – child, little girl, adolescent uncomfortable in her body, adult and finally author – presents to her reader the different stages of her own life around which she has constructed her own identity. To this end the question of identity in the five autobiographical works of the author will be studied with reference to various theories of social sciences and to the previous studies based on her works.