Özmeriç Kurtuluş N.(Yürütücü), Elgün Ülkar S.
Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2003 - 2005
Periodontitis, dişi destekleyen dokuların iltihabı sonucu bağ dokusu ve alveoler kemikte yıkım ile karakterize bir hastalıktır. Enflamasyon hücrelerinden olan nötrofil, makrofaj ve lenfositlerden salınan NO' nun immun düzenlemede ve enflamasyonda önemli rolünün olduğu bilinmektedir. Enflame periodontal dokularda iNOS enzim düzeyinde artış olduğu bildirilmiştir. NO, NOS enzimi aracılığı ile L-arginin'in L-sitrülin'e dönüşmesi sırasında işleyen proçeslerde ortaya çıkar. Ancak bu mekanizma L- arginin'in L- omitine dönüşmesi ile neticelenirse; NO yerine arginaz enzimi ortaya çıkacaktır. Arginaz, arginin kullanımında NO ile yansır ve NO üretimi de L-arginin tükendiği için azalır. Çalışmamızda, kronik periodontitisli hastalara kök yüzeyi düzleştirmesi ve modifıye Widman flap tedavilerini uyguladık ve periodontal tedavilerin iNOS enzim düzeyinde ve arginaz aktivitesinde oluşturduğu değişikliği inceledik. iNOS ekspresyonu immünohistokimyasal olarak, arginaz aktivitesi de biyokimyasal olarak incelendi. Çalışmada, periodontal tedavinin sonucunda iNOS düzeyinde azalma izlendi. Arginaztn ise tedavi öncesinde çok az miktarda olduğu izlendi. Arginaz düzeyinin tedavilerle artış gösterdiği buiguianmasına rağmen, iNOS düzeyi ile arginaz aktivitesi arasında korelasyon görülmedi. Pl ile iNOS'un ekspresyon derecesi arasında pozitif yönde korelasyon izlendi. GJ ile iNOS pozitifliği gösteren enflamatuar hücre oranı arasında da pozitif yönde korelasyon izlendi. SK ile arginaz arasında ise negatif korelasyon izlendi.-80- Klinik, immünohistokimyasal ve biyokimyasal parametreler göz önünde tutulduğunda kök yüzeyi düzleştirilmesi ve modifiye Widman flep tedavilerinin aynı oranda etkinliğe sahip oldukları görüldü. Sonuç olarak, iNOS enzim düzeyi ve arginaz aktivitesinin periodontal hastalık aktivitesi indikatörü olabilecekleri ve hastalık patogenezi hakkında bilgi verebilecekleri düşünüldü.