TİP 2 DİABETES MELLİTUSLU HASTALARDA BİYOAKTİF D VİTAMİNİ İLE REMNANT KOLESTEROL ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ARAŞTIRILMASI


Creative Commons License

Uysal S., Türkeş G. F., Demir T., Demiral Y., Pamuk B. Ö., Yılmaz H., et al.

Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, BAP Doktora, 2016 - 2018

  • Proje Türü: Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje
  • Destek Programı: BAP Doktora
  • Başlama Tarihi: Temmuz 2016
  • Bitiş Tarihi: Ocak 2018

Proje Özeti

Remnant Kolesterol, trigliseridden zengin lipoproteinlerin (açlıkta VLDL, IDL; toklukta bunlara ek olarak

şilomikron) kolesterol içeriğidir. Remnant kolesterol plazmada şilomikronlar ve VLDL'nin hidrolizi ile

üretilir. Remnant lipoproteinlerin kolesterol içeriklerinden dolayı LDL'ler ile benzer şekilde arterlerin

intimasını infiltre ederek ateroskleroza neden oldukları bilinen bir durumdur.

Remnant kolesterolün ve LDL'nin yüksek plazma düzeylerinde, ayrıca HDL'nin düşük plazma

düzeylerinde D vitamini eksikliği gözlenmiştir. D vitamininin eksikliğinin ise iskemik kalp hastalığı

riskini artırdığı bilinmektedir.

D vitamininin albümine bağlı olan ve serbest dolaşan biyoaktif kısmı ile Vitamin D Bağlayan Protein

(VDBP'e bağlı dolaşan inaktif kısımları vardır. VDBP, D vitaminin hedef hücrelere etkisini

engellemektedir. Bu yüzden bireyler arasındaki biyoaktif D vitamini düzeylerindeki farklılıklar, D

vitamini ile kardiyovasküler hastalık arasında ilişki olabileceği hipotezini akla getirmektedir.

Tip 2 Diabetes Mellituslu (DM) hastalar anormal postabsorbtif lipid metabolizmasına sahiptir. Çoğu lipid

parametrelerinin (trigliserid ve şilomikronlar dahil) açlık düzeyleri normal olmasına rağmen

postprandial klirensinde gecikme mevcuttur. Ayrıca Tip 2 diyabetli hastalarda normal popülasyona göre

D vitamini eksikliği de gösterilmiştir.

Bu bilgiler doğrultusunda yaptığımız literatür taramasında, biyoaktif D vitamini ile remnant kolesterol

arasındaki ilişkiyi araştıran çalışma bulamadık ve çalışmamızda Tip 2 Diabetes Mellituslu

hastalarda biyoaktif D vitamini seviyelerinin remnant kolesterolle ilişkisini araştırmayı amaçladık.

Ayrıca bu etkinin Tip 2 DM olan olgularda kontrolgr

ubuna göre olası farkını saptamayı amaçladık.

Çalışmamızda 210 Tip 2 DM olgu grubu ve 210 Tip 2 DM olmayan kontrol grubu olarak endokrinoloji

polikliniğine başvuran toplam 420 hasta yer alacaktır. Tanı veya takip sırasında istenecek rutin

testlere ek olarak elde edilecek serumlardan çalışılacak testlere göre çıkan sonuçlardan biyoaktif D

vitamini ve remnant kolesterol hesaplanıp istatistiksel analizi yapılacaktır.

Bu proje kapsamında; biyoaktif D vitamini düşük düzeyinin remnant kolesterol üzerine etkisinin var

olabileceğini ve Tip 2 DM'nin bu etkiyi tetikleyebileceğini düşünüyoruz. Bu çalışmanın daha sonraki

çalışmalara temel oluşturabileceği kanaatindeyiz.